عمر بن عبدالعزیز: تفاوت میان نسخه‌ها

در دوره وی ناسزا گفتن به [[علی بن ابی طالب]] منسوخ گردید. او [[جزیه]] ذمیان مسلمان شده را برداشت و مالیات ایرانیان را کاهش داد و وقتی دیگران از کاهش درآمد بیت المال سخن گفتند، گفت: خداوند پیغمبر خود رابرای هدایت فرستاده است ونه برای جزیه گرفتن.<ref>حسن ابراهیم حسن. ''تاریخ سیاسی اسلام'' ترجمه ابوالقاسم پاینده. چاپ ششم سازمان انتشارات جاویدان.</ref> وی نخلستان فدک را، که به صورت غصبی از فرزندان محمد بن عبدالله، پیامبر مسلمانان، گرفته شده بود به آن‌ها باز گرداند. به نظر می‌رسد تفاوت طرز فکر این خلیفه اموی با دیگر همتایان خویش نشات گرفته از معاشرت‌های مستمر وی با علماء و فضلا آن روزگار در شهر مدینه و تأثیرپذیری از باورها و افکار صلح جویانه آنان باشد؛ به نحوی که در زمان [[ولید بن عبدالملک]]، [[حجاج بن یوسف]] از تحمل عمر که والی مدینه بود برآشفت و موجبات عزل وی را در سال ۹۳ هجری قمری فراهم آورد.شد