تفتیش عقاید: تفاوت میان نسخه‌ها

این نام از دوران [[قرون وسطی]] به یادگار مانده‌است و در برابر [[آزادی بیان]] و [[آزادی اندیشه]] یا آزادی عقیده است. تفتیش عقاید، به بیان دقیق‌تر عبارت بود از هیئت‌های داوری بسیار مجهز که [[کلیسای کاتولیک]] می‌کوشید از طریق آن‌ها به یکپارچگی دینی موردنظر خود نائل شود و آن را مبارزه با فرقه‌گرایی دینی می‌نامید.<ref name=inq>{{cite book|last=بکرش|first=دبورا|title=تفتیش عقاید|publisher=ققنوس|date=۱۳۸۷|isbn=9789643115050|language=فارسی}}</ref> شروع روند تفتیش عقاید، [[سده ۱۲ (میلادی)|قرن دوازدهم میلادی]] و در [[فرانسه]] بود. این کار توسط دستگاه کلیسا انجام می‌شد و متهمان بسیاری در دادگاه‌های تفتیش عقاید متهم به [[ارتداد]]، [[شرک (دین)|شرک]] و [[جادوگری]] می‌شدند. این افراد ابتدا برای اعتراف‌گیری [[شکنجه]] می‌شدند. در صورت عدم اعتراف سرنوشت معلومی برای آن‌ها متصوَّر نبود، اگرچه اکثر مردم تاب شکنجه‌ها را نداشتند و اعتراف به اَعمالِ کرده و ناکردهٔ خود می‌کردند. سپس [[تفتیش عقاید رومی|دستگاه تفتیش عقاید]] آن‌ها را محکوم به مجازات‌های گوناگون و در بسیاری از مواقع به صورت‌های غیرانسانی [[اعدام]] می‌کرد.<ref>[[شکنجه دولتی]]</ref> این دستگاه در [[فرانسه]] ، [[اسپانیا]]، [[ایتالیا]]، [[انگلستان|انگلیس]] ، [[آلمان]] و [[استان لئون، اسپانیا|لئون]] رواج پیدا کرد که از وحشیانه ترین آن میشه به دستگاه [[تفتیش عقاید اسپانیایی|تفتیش عقاید اسپانیا]] و [[تفتیش عقاید لئون]] اشاره کرد

از دیگر قربانیان تفتیش عقاید می‌توان به [[مسلمان|مسلمانان]]، [[والدوسیان]]، [[فراتیچلی‌ها]]، [[شوالیه‌های هیکل]]، [[پروتستان|پروتستان‌ها]] اشاره کرد.<ref name=inq/> و از افراد سرشناس قربانی می‌توان به [[ژاندارک]]، [[یان هوس]]، [[جیرولامو ساوونارولا]] و [[سامو گیلر]] اشاره کرد<ref name=inq/>