دوشیزه (صورت فلکی): تفاوت میان نسخه‌ها

در اسطوره‌های میان‌رودان این پیکر آسمانی را به ایشتار مربوط می‌دانستند. [[ایشتار]] در ابتدای فصل سرما به [[جهان زیرین]] می‌رفت تا [[تموز (اسطوره)|تموز]] را بازگرداند. آنگاه در بهار، تموز در جامه‌ای سبز و تازه دوباره در زمین پیدا می‌شد.

این صورت فلکی نزد [[یونانیان باستان]] نیز الهه باروری " دیمتر " (Demeter) یا دخترش " پرزفون " (Persephone) به شمار می‌رفت. خدای خدایان " [[زئوس]] " به خدای زیرین " [[هادس]] " (hades) قول داده بود که این دختر را به همسری او درآورد و " هادس " دختر را فریفته و ربوده بود. الهه " دیمتر " با از دست دادن دخترش خیلی غمگین شد و درختان و زمین‌های کشاورزی را خشکاند. بالاخره " زئوس " تصمیم گرفت برای جلوگیری از قحطی و گرسنگی انسانها اجازه دهد که " پرزفون " دو سوم سال را نزد مادرش بر زمین و یک سوم دیگر را نزد همسرش در جهان زیرین به سر آورد. به محض آن که پرزفون به زیرزمین می‌رفت، هوا سرد و بارانی می‌شد، برگهای درختان می‌ریختند، بارش برف آغاز می‌شد و زمستان از راه می‌رسید. زمانی که پرزفون دوباره به روی زمین بازمی‌گشت، همه جا سبز می‌شد و بهار آغاز می‌شد. به این ترتیب صورت فلکی سنبله تغییر فصلها را نیز به خاطر می‌آورد.