مردم بلوچ: تفاوت میان نسخه‌ها

مردم '''بلوچ''' ({{lang-bal|'''بلۏچ'''}}) یکی از اقوام ایرانی‌تبار بومی [[بلوچستان]] که در کشورهای [[ایران]]، [[پاکستان]] و [[افغانستان]] قرار دارد می‌باشند. البته بلوچ‌ها به کشورهای دیگری همچون [[ترکمنستان]]، [[عمان]]، و به‌طور کلی [[کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس]] و برخی دیگر از کشورهای [[اروپایی]] و [[آمریکایی]] نیز مهاجرت کرده‌اند. مردم بلوچ به [[زبان بلوچی]] سخن می‌گویند که یکی از [[زبان‌های ایرانی]] شاخه شمال‌غربی است. بلوچ‌ها غالباً از جمعیت‌های قبیله‌ای تشکیل شده‌است. دین بیشتر مردمان بلوچ [[اسلام]]، و مذهب اکثریت آنان نیز [[اهل سنت]] است.<ref name="ir">فرهنگ لغت دهخدا، حرف ب، بلوچستان</ref> همانطور که اشاره شد یکی از خصوصیات قوم بلوچ که آنان را از همسایگان شان متمایز می سازد زندگی قبیله ای و چادرنشینی آنان بوده که سبب گشته به همین خاطر روحیه دلیری و جنگاوری داشته باشند در تاریخ همسایه شمالی آنان یعنی اهالی سیستان را به زبان فارسی و سلسله شاهان کیانی و صفاری و زندگی برخاسته از کشاورزی و روستانشینی می شناخته اند و همسایه غربی آنان یعنی ایالت کرمان را نیز از قوم کارمانیا منتسب به پارس دانسته اند و مساکن دائمی و یکجانشینی را برگزیده بودند اما قوم بلوچ برخلاف همسایگان سبک زندگی خاص خود را داشته دلبسته زمین و کشاورزی نبوده با طبع جنگاوری و دلیری پیوسته زندگی در کوهستان ها را ترجیح داده است. چنان که اهالی کرمان هنگام حمله اعراب از قوم قفص (بلوچ) درخواست کمک می کنند.