ولسوالی یفتل پایین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
اصلاحات برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
||
خط ۵:
|اندازهتصویر=
|برچسبتصویر=
|ولایت= بدخشان -
|مرکز= شهرک نالند
|نامهایقدیمی= هپتالی
خط ۲۵:
'''ولسوالی یفتل''' یکی از [[ولسوالی]]های [[ولایت بدخشان (افغانستان)|ولایت بدخشان]] در شمال شرقی افغانستان با جمعیتی نزدیک به ۸۸۰۰۰ نفر است. این ولسوالی از دو بخش بالا و پایین تشکیل شده بود که یفتل بالا به مرکز ولایت ؛ شهر [[فیض آباد]] پیوست شد و فقط بخش پایینی آن باقی ماند که همان ولسوالی یفتل کنونی
==تاریخچه==
این ولسوالی یکی از ولسوالیهای باستانی ولایت بدخشان است که مردم این سرزمین از اعقاب یفتلیها یا [[هپتالیان]] هستند و به همین نام خوانده میشوند. یفتلی ها که نوادگان مردم ایرانیتباری بودند که در آسیای میانه و باختر چین به دامداری مشغول بوده و به تدریج توسط اقوام بیابانگرد ترک-مغول (آلتاییزبان) به جنوب و جنوبغربی محل سکونتشان رانده شده و به نواحی تخارستان هجوم آوردند و حاکم شدند و امپراتوری آنها چهار قرن (تا سال ۵۶۷ م) دوام یافت.
==آثار== امروزه آثار و نشانههای زیادی از دوره یفتلیها در این خطه از [[خراسان]] (افغانستان) بر جای ماندهاست. سکههایی که به نام و چهرهٔ [[شاهان یفتلی]] ضرب شده و همچنین ظروفی که از آن دوره یافت شده را میتوان در [[موزیم ملی کابل]] مشاهده کرد. علاوه بر آن آثار دیگری در نقاط مختلف کشور و همچنین کشورهای همسایه وجود دارد که گواه بر وجود دودمانی مسلط بر منطقه بودهاست که مشهودترین آنها [[دیوار یفتلیها]] در کوی [[زنبورک شاه]] در بالا حصار کابل میباشد. نشانههای زیادی از این دودمان در خود ولایت بدخشان و ولسوالی یفتل مبنی بر وجود آثار به جای مانده از آنها را میتوان دید که شامل کتیبهها، سکهها و ظرفهای سفالی است که پس از کاوشها و حفاریهایی توسط خود این مردم در قریههای '''گزانک''' ، '''نالن''' ، '''کول دره''' و '''کِشِن دره''' یافت شدهاند. ==پیشه==
پیشه ی بیشتر مردم یفتل، کشاورزی ، دام پروری ، زرشویی (طلایابی رودخانه ای) و معدنکاری چپسیوم و طلا و سنگهای قیمتی است و بعضن تجارتهای کوچکی نیز در بازار [[کشن دره]] (اتفاق) این ولسوالی انجام میدهند.
==محصول== اقلیم این منطقه برای پرورش آبزیانی چون ماهی آب سرد و بسیاری میوهها مانند توت ، پسته ، چارمغز (گردو) ، سیب ، زردآلو ، آلبالو و ==آداب==
همه ساله مردم این منطقه در جشن باستانی نوروز، آداب ویژه ای در بزرگداشت این جشن تاریخی دارند که یکی از مهمترین آنها نوعی بازی به نام [[بزکشی|بُزکَشی]] است که از نیاکانشان به آنها رسیده و بیشتر نمایانگر صحنههای شکار و چیرگی و زور آوری و همچنین طعمه رُبایی است و هر شخص سوار بر اسبش در میدانی در پی یک بُز مرده که در دست حریف مقابل است میتازد تا آن را گرفته و به میدانی مشخص شده پرتاب کند و امتیاز بگیرد. اخیرا تلاشهایی برای ثبت ملی و بینالمللی این بازی از طرف نهادهای ورزشی دولتی صورت گرفته است.
==پوشاک==
از کالاهای ویژه ی مردم این منطقه میتوان به نوعی پایافزار ساق بلند به نام [[چَمبوس]] اشاره کرد که از چرم خالص ساخته شده و بسیار مقاوم است و هنوز هم به ندرت استفاده میشود و بخشی از صنایع دستی مردم این مرز و بوم شناخته شده است.
==خوراک==
از خوراکهای مشهور مردم این منطقه نوعی نوشیدنی به نام [[شور چای]] است که از مخلوط شیر و چای و چهارمغز و قیماق و مقدار بسیار کمی نمک درست شده و بیشتر مردم نان را در آن ، درون کاسههایی ترید کرده و به منظور صبحانه میل میکنند.
== منابع ==
|