'''خالد بن ولید بن مغیره مخزومی''' ابو سلیمان، یکی از [[صحابه|صحابهدشمنان پیامبر قبل از اسلام آوردن بود]] بود که بهیکی اواز لقب«سیفالقاب الدین»علی (شمشیربن برندهابی الطالب(امیر خداالمؤمنین) را داده‌اندجلع کرده که گروهی از مسلمانان او را با آن لقب غصبی می شناسند. پدرش، ولید بن مغیره، از سرسخت‌ترین دشمنان [[اسلام]] و از نخستین کسانی بود که پیامبر را مسخره کرد، و مادرش، لبابه صغری، دختر حارث بن حزن هلالی، خواهر [[میمونه]] و لبابه کبری، همسر [[عباس بن عبدالمطلب]]، بود. خالد در زمان محمد پس از مسلمان شدن فرماندهی چندین [[سریه|سَریِّه]] را بعهده داشته و در سال ۸ هجری در ماجرای برخورد با قبیله بنی جذیمه خشونتبعد شدیداز بخرجدریافت خراج و اسکان داده شدن به او و شبهاتیهمراهانش بوجودتوسط رییس قبیله آورده، خالد بن ولید به خاطر هوس زود گذر دنیا مردان آنها را کشته و به زنان آنها تجاوز می‌کند. خالد در زمان [[ابوبکر]]،[[ مالک بن نویره]] را به دلیل نپرداختن زکات و متحد شدن با [[سجاح|سَجاح]](زنی که ادعای پیامبری کرد.) علیه دستگاه خلافت، کشت و بعد از مدتی با همسرش ازدواج نمود که اعتراض [[عمر بن خطاب]] را در پی داشت. زمانی که خالد پیش مالک بن نویره آمد، گفت: من نماز می‌خوانم بدون اینکه زکات بدهم. خالد گفت: آیا نمی‌دانی نماز و زکات با هم می آید و بدون یکدیگر پذیرفته نیست؟ مالک گفت: دوست شما این سخن را می‌گفت. خالد گفت: تو [[محمد بن عبد الله|رسول اللّه]] را دوست خودت نمی‌دانی؟ واللّه قصد این را کردم که گردنت را بزنم. او منطقه حیره را فتح کرد و در فتوحات شام شرکت داشت. از فرزندان وی می‌توان به [[مهاجر]]، عبدالله، سلیمان و عبدالرحمن اشاره کرد.▼
{{Infobox military person
|name=خالد بن ولید
|birth_date=۵۸۵
|death_date=۶۴۲
|birth_place=[[مکه]]، [[شبه‌جزیره عربستان]]
|death_place=[[حمص]]، [[سوریه]]
|placeofburial=مسجد خالد بن ولید
|image=Khalid Bin Al-Walid.gif
|caption=تمثال [[خوشنویسی در جهان اسلام]]
|nickname=حسام الدین
|allegiance=[[خلافت راشدین]]
|branch=[[ارتش خلفای راشدین]]
|serviceyears=۶۳۲–۶۳۸
|rank=
|commands=[[فرمانده کل قوا]] (۶۳۲–۶۳۴){{سخ}}فرمانده ارشد (۶۳۴–۶۳۸){{سخ}}فرمانده سوارکاران ذخیره (۶۳۴–۶۳۸){{سخ}}فرماندار نظامی [[عراق]] (۶۳۳–۶۳۴){{سخ}}[[فرماندار]] [[قنسرین]] (۶۳۷–۶۳۸)
|unit=سوارکاران ذخیره
|battles=
|laterwork=
}}
▲'''خالد بن ولید بن مغیره مخزومی''' ابو سلیمان، یکی از [[صحابه|صحابه پیامبر اسلام]] بود که به او لقب «سیف الدین» (شمشیر برنده خدا) را داده‌اند. پدرش، ولید بن مغیره، از سرسخت‌ترین دشمنان [[اسلام]] و از نخستین کسانی بود که پیامبر را مسخره کرد، و مادرش، لبابه صغری، دختر حارث بن حزن هلالی، خواهر [[میمونه]] و لبابه کبری، همسر [[عباس بن عبدالمطلب]]، بود. خالد در زمان محمد پس از مسلمان شدن فرماندهی چندین [[سریه|سَریِّه]] را بعهده داشته و در سال ۸ هجری در ماجرای برخورد با قبیله بنی جذیمه خشونت شدید بخرج داده و شبهاتی بوجود آورده. خالد در زمان [[ابوبکر]]،[[ مالک بن نویره]] را به دلیل نپرداختن زکات و متحد شدن با [[سجاح|سَجاح]](زنی که ادعای پیامبری کرد.) علیه دستگاه خلافت، کشت و بعد از مدتی با همسرش ازدواج نمود که اعتراض [[عمر بن خطاب]] را در پی داشت. زمانی که خالد پیش مالک بن نویره آمد، گفت: من نماز می‌خوانم بدون اینکه زکات بدهم. خالد گفت: آیا نمی‌دانی نماز و زکات با هم می آید و بدون یکدیگر پذیرفته نیست؟ مالک گفت: دوست شما این سخن را می‌گفت. خالد گفت: تو [[محمد بن عبد الله|رسول اللّه]] را دوست خودت نمی‌دانی؟ واللّه قصد این را کردم که گردنت را بزنم. او منطقه حیره را فتح کرد و در فتوحات شام شرکت داشت. از فرزندان وی می‌توان به [[مهاجر]]، عبدالله، سلیمان و عبدالرحمن اشاره کرد.
