محمدباقر نیو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Psybient (بحث | مشارکت‌ها)
تغییرات در تارخچه، اصلاح عنوان، معرفی و تاریخچه.
Psybient (بحث | مشارکت‌ها)
اطلاح بخشی از پاراگراف اضافه شده
خط ۲۵:
|امضا =
}}
'''محمد باقر نیو''' (زاده ۱۲۸۸ در [[تهران]] - ۱۳۸۰ [[کلارآباد|کِلارآباد]])، اولین دانش آموخته مهندسی ایران وایران، همچنین بنیان‌گذار صنعت کاشی و [[سرامیک چینی|چینی‌سازی]]، وارد کننده [[صنعت نساجی در ایران|صنعت نساجی]] مدرن، راه اندازنده [[ضرابخانه]] ملی و در نهایت مروّج و بانی کشاورزی و چایکاری مدرن در کشور است. وی بعنوان پدر [[مهندسی مکانیک|مهندسی ماشین]] ایران شنتاخته می شود.
 
== زندگی‌نامه ==
خط ۳۷:
 
{{سخ}}
پس از همه اینها نیو در نظارت های دوره ای که در سمت معاون وزیر کشاورزی، به باغات و کشتزار های کشور داشت، با صنعت کشاورزی بیشتردر وشمال کشور بیشتر آشنا شد تاو آنجاچالش کههای آن را درخور مواجهه یافته و تمام توان علمی و مهندسی خود را در جهت بالا بردن توان تولید محصولات مختلف به کار گرفت. اینآشناییش آشناییبا چای به علاقهمیلی ایشدید وافربرای بدلکشت شداین ومحصول زمانیبدل که با چایشد و کاشت آن آشنا شد، این محصول را چنان نیازمند توجه یافت که در طول فعالیت های شخصی اقدام به تحقیقات گسترده در زمینه چایکاری نمود و پس از موفقیت در برداشت بهترین محصول ممکن از زمین های زیرکشت خود از تکنسین های ژاپنی دعوت نمود تا از کارخانه چای شمال و همینطور باغی که حاصل تلاشش بود و بخش اعظم برگ سبز ورودی به این کارخانه را فراهم میکرد بازدید نمایندنمایند، در طول این بازدید که مورد توجه و تقدیر ایشانمدعوین قرار گرفتگرفته وبود حاصلتبادلات آناطلاعاتی افزایشبیشتری حتیانجام گردید که کار بست آنها به افزایش بیشتر میزان تولید در واحد متراژ بودنیز منتهی گردید. در طول این تحقیقات و فعالیت ها وی توانسته بود روابط خود با سازمان چای کشور و نمایندگاندر گیلان ورا مازندرانبا آنوجودی راکه استحکامدر ببخشدمازندران وفعالیت بامی تبادلنمود اطلاعاتحفظ و دراز اختیارآن نهادندر یافتهجهت هایتبادل خوددانشِ دراطلاعاتی هراستفاده دورههمواره سعی در توانمند سازی هر چه بیشتر صنعت چای کشور و توانگری مضاعف کشاورزان را داشت.
 
نیو آنچنان مجذوب رمز و راز جهان هستی بود و از دریچه علم بر جنبه های ذات و ذرات هستی می نگریست که تلاش در تحصیل علم را در کهولت نیز همچنان بی هیچ کاستی ادامه میداد و هیچ گونه محدودیتی بر قلمرو ذهنی فعالیت هایش سایه افکن نبود. خود را با هر اختراع علمی آشنا میکرد و از اولین نسخه از ابزار های مهندسی دیجیتال، نسل های مترجم های همراه و دستیار های هوشمند استفاده میکرمیکرد. با ظهور رایانه های شخصی هر پیشرفت کوچک و ابزار جانبی نوینی از درایو های نوری و دیسک های فشرده تا پرینتر ها و اسکنر ها را مورد استفاده قرار داده نرم افزار های مختلفی آشنا گردید و کار با رایانه را تا استقاده از نسل اینترنتِ دایل آپ، پی گرفت و همزمان نسل جوان خانواده را تشویق و حمایت نمود تا در تحصیل آن با وی همراه و بهره مند گردند.
 
نیوپدر مهندسی ماشین ایران که توانسته بود بخش بسیاری از دانش مکتوب زمان خود را در قالب کتب چاپی به زبانهای آلمانی و انگلیسی تهیه و مطالعه کند، همزمان علاقه وافری به ادبیات داشته و پیوسته از گنجینه های منظوم و منثور زبان فارسی بهره می جست. با این حال هیچ چیز همچون بررسی آخرین نظریات [[مکانیک کوانتومی|فیزیک کوانتم]] و نظریات مسائل اعداد و ریاضی نوین برایش جذابیت نداشت و از همه اینها بهره می جست تا ذهن جستجوگر خود را در بیدار نگه دارد. وی در ۱۱ فروردین ۱۳۸۰ در سن ۹۲ سالگی در شهر [[کلارآباد]] و منزل شخصی اش درگذشت و در مزار همین شهر، در نزدیکی بخشی از مراتع چایِ کلارآباد بالا به خاک سپرده شد.
 
{{ایرانیان دارای لقب پدر یا مادر}}