'''بانو گُشَسْپ''' از شخصیتهای حماسی ایرانیان است. او دختر [[رستم]] و همسر[[گیو پسر گودرز|گیو]] و مادر [[بیژن پسر گیو|بیژن]] است. وی از زنان جنگاور و پهلوان است. مادر بانوگشسپ خالهٔ [[کیقباد|کیقباد]] است و به روایتی [[گلندام]] نام دارد.
منظومهٔ '''بانوگُشَسب‌نامه''' یا '''بانوگشسپ‌نامه''' یکی از حماسه‌های ملی ایران به زبان فارسی‌است که در شرح دلاوریهای [[بانو گشسپ]] دختر [[رستم]] است. این منظومه در بحر متقارب (همچو ''[[شاهنامه]]'') و در حدود ۱۰۰۰ بیت است.
منظومهٔ ''[[بانو گشسپ نامه]]'' در شرح ماجراها و دلاوریهای وی است.
رستم دختری دیگری نیز (از خالهٔ کیقباد) به نام [[زربانو]] دارد.
ظاهراً ''بانوگشسب‌نامه'' تنها [[حماسه|حماسهٔ]] ملی ایران‌زمین است که پهلوان‌بانویی، قهرمان داستان است و در وصف جنگاوری‌هایش منظومه‌ای حماسی سروده شده است. نام سرایندهٔ آن مشخص نیست ولی احتمال می‌رود ناظم ''بانوگشسب‌نامه'' و همچنین منظومهٔ دیگری به نام ''[[فرامرزنامه]]'' شاعری از اهالی [[کوره|کورهٔ]] اردشیر ([[گور]] یا همان [[فیروزآباد]] فارس) و مسلمان شیعه بوده است.
== منابع ==
ظاهراً مآخذ ''بانوگشسب‌نامه'' شاهنامه‌های منثور و گزارشنامه‌های پهلوانان پیش از دورهٔ اسلامی در ایران بوده است. ''بانوگشسب‌نامه'' حماسه‌ای خوش‌فرجام است که به رشته‌داستان‌های رزمی و پهلوانی عامیانهٔ پایان دوره ساسانی مربوط است.
* ''بانوگشسب‌نامهبانوگشسپ‌نامه'' به. تصحیح روح‌انگیز کراچی،کراچی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران ۱۳۸۲.▼
== شخصیتها ==
همراه با بانوگشسپ ۲۵ شخصیت دیگر در ساختن این قصه سهم دارند که نام اکثر آنان در شاهنامه آمده است: [[رستم]]، [[فرامرز پسر رستم|فرامرز]]، پادشاه پریان، [[زال]]، [[زواره پسر زال|زواره]]، [[شیده]]، [[پیران ویسه|پیران]]، [[افراسیاب]]، [[تمرتاش]]، [[گرسیوز]]، [[چیپال]]، [[جیپور]]، شاه شاهان، [[کیکاووس|کیکاووس]]، [[فریبرز پسر کاووس|فریبرز]]، [[طوس]]، [[گودرز]]، [[گیو پسر گودرز|گیو]]، [[بهرام پسر گودرز|بهرام]]، [[رهام پسر گودرز|رهّام]]، [[اشکش]]، [[گرگین پسر میلاد|گرگین]]، [[فرهاد]]، [[خراد]]، [[برزین]].
{{خرد}}
== منبع ==
▲''بانوگشسب‌نامه'' به تصحیح روح‌انگیز کراچی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران ۱۳۸۲.
