پرویز ابوطالب: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Arashlazzio (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Arashlazzio (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵:
| clubnumber =
| position = [[مهاجم (فوتبال)|مهاجم]]
| managerclubs1 = [[باشگاه فوتبال دیهیم تهران|دیهیم تهران]] | managerclubs2 =[[تیم ملی فوتبال جوانان ایران|تیم ملی جوانان]] | managerclubs3 = [[تیم ملی فوتبال ایران|تیم ملی ایران]] | managerclubs4 =[[باشگاه فوتبال
| manageryears1 =
| caps1 = | caps2 = ۳۶
| goals1 = | goals2 = ۴
خط ۲۴:
نخستین مربی او زنده یاد رسول مدد نوعی بود؛ ابوطالب با آقا مدد از زمین خاکی‌های جنوب شهر به تیم جوانان راه‌آهن رفت و سپس به باشگاه دیهیم (زیر مجموعه باشگاه تاج) که در دسته دوم فوتبال تهران فعالیت داشت پیوست. حضور او در تیم دیهیم با صعود انها به دسته یک و سپس کسب عنوان شگفت‌انگیز دومی دسته یک تهران در سال ۱۳۳۹همراه شد. زوج جوان پرویز ابوطالب و کرم نیرلو در آن سال زوج موفقی را تشکیل داده بودند که به نتایج درخشان تیم دیهیم انجامید و همین امر باعث شد تا هر دو بازیکن سال بعد به تیم اصلی تاج راه یابند.
== کلاس مربیگری ==
در اواخر دهه ۶۰ میلادی , فیفا تعدادی از مدرسین درجه یک را جهت آموزش مربیان آماتور به اقصی نقاط جهان فرستاد تا با برگزاری کلاسهای توجیهی و آموزشی، موجب گسترش فوتبال حرفه‌ای باشند.دتمار کرامر (مدرس و مربی صاحب‌نام آلمانی) برای منطقه آسیا انتخاب شد و او نخستین دوره کلاسهای مذکور را در تابستان سال ۴۸ در کشور ژاپن برگزار نمود. با نظر فدراسیون فوتبال ایران سه بازیکن، که به دوران بازنشستگی نزدیک شده بودند جهت اعزام به ژاپن انتخاب شدند: محمد رنجبر، حشمت مهاجرانی و پرویز ابوطالب. دوره مذکور در دانشگاه ورزش توکیو برگزار شد و از میان سه فرد مذکور تنها آن‌که با نمرات عالی فارغ‌التحصیل شد استاد پرویز ابوطالب بود. در بازگشت از توکیو تیم ملی بزرگسالان ایران به زنده‌یاد محمد رنجبر و تیم ملی جوانان نیز به زنده‌یاد پرویز ابوطالب سپرده شد. ایشان در سال ۱۳۷۵ کتاب آموزش مربیگری تحت عنوان فن‌و‌هنر فوتبال پیشرفته تالیف نموده‌ند.
== دوران مربیگری ==
ابوطالب به همراه برادر خود، امیرابوطالب مربیگری را در تیم‌های راه‌آهن و دیهیم (که بعدها به نام پله و سپس بوتان تغییر نام داد) آغاز کردند و بیشتر زمان مربیگری آنها توامان بود. البته مربیگری دیهیم (بوتان) بیشتر با پرویز و مربیگری راه‌آهن بیشتر با امیر ابوطالب بود. نخستین تجربه مربیگری او در سال ۱۳۴۵ بود. وی هم‌زمان با بازی در تیم تاج، به صورت پاره‌وقت مربی تیم جوانان راه‌آهن در دسته ۲ باشگاه‌های تهران شد. ابوطالب مربیگری حرفه‌ای را از سال ۱۳۴۷ با تیم دیهیم (از خانواده تاج) آغاز کرد و سال‌ها مربی این تیم بود. ایشان هم‌زمان با مربیگری در عرصه باشگاهی، در مقاطعی مربیگری تیم‌های ملی جوانان و بزرگسالان را نیز پذیرفت.
| |||