کومله سازمان کردستان حزب کمونیست ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

* سازماندهی و رهبری جنگ خونین نوروز ۱۳۵۸ شهر [[سنندج]] که بە رهبری کادرهای شناختە شدە کومەلە نظیر [[صدیق کمانگر]] و [[ایوب نبوی]] و فرماندهی فرماندە مشهور و جسور کومەلەکومەلە، محمد مائی (کاک شوان) انجام شد و طی آن مردم بیگناه زیادی جان خود را از دست دادند.

* کوچ تاریخی مردم مریوان بە رهبری رفیق[[فؤاد مصطفی سلطانی|فواد مصطفی سلطانی،سلطانی]]، با هدف تحت فشار قرار دادن [[نیروهای دولتیمسلح جمهوری اسلامی ایران|نیروهای مسلح]] و [[دولت موقت ایران|دولت موقت]]

* به راه انداختن جنگ و درگیری خیابانی شهر [[پاوه|پاوە]] علیه [[جمهوری اسلامی]] و نیز تمامیت ارضی ایران که نتیجۀ آن به شهادت رساندن نیروهایجمعی ازنیروهای مسلح کشور بود.

* حمله به لشکر رزهی ارتش جمهوری اسلامی ایران در جادە [[بانه]]-[[سردشت]] بە فرماندهی [[علی صیاد شیرازی|سپهبد صیاد شیرازی.]]

* مسلح کردن زنان و شرکت دادن انهاآنها در [[جنگ چریکی|جنگهای پارتیزانی]] و کارهای سیاسی در سال 1361 کە بدین ترتیب کومەلە به اولین جریان سیاسی ونظامی بودتبدیل شد کە تا انزمانآن زمان در سطح خاورمیانە بصورت رسمی زنان را وارد عرصە فعالیت نظامی کرد. یکی دیگر از فعالیتهای کومەلە بود کە میتوان بە ان اشارە کرد.

* کومەلە در عرصە فعالیت مدنی و جمعی و شوارا هایشوراهای مردمی هم مبتکر و پیشتازنقش بودداشت.

* اولین شوراهای شهر و شورای محلات (بنکەها) در شهر سنندج بە ابتکار وبا سازماندهی کومەلە تشکیل شد.

* تشکیل اتحادیە دهقانان کە رفیق فواد مصطفی سلطانی خود مبتکرایده پرداز و مسئول سازماندهی انآن در دهاتروستاهای مریوان بود و بعدها کادرهای کومەلە در مناطق روستایی شهرهایشهرستان های سقز،[[سقز]]، کامیاران،[[کامیاران]] سردشت،و اشنویە،[[بانه]](در [[استان کردستان]])،[[بوکان]]،[[سردشت]] و بانە[[اشنویه]](در [[استان آذربایجان غربی]]) هم این اتحادیەها را برپا کردند و یکی از وظایف این اتحادیەها برچیدن اخرینآخرین بازماندگان خوانیناربابان و زمینداران وابستە بە حکومت پهلوی و همچنین تقسیم اراضی این اراضی افراد بین مردم دهاتآبادی ها بود.

تشکیل اتحادیە و شووراهایشوراهایی مانند:

* و دهها موردموارد دیگر که تنها بخشی از فعالیت ها و ابتکاراتهای کومەلە در عرصه فعالیت های فرهنگی و سیاسی بود.

کومەلە بە همراە سازمان اتحاد مبارزان کمونیست (سهند)، آن بخش نجات یافتە از ضربات پاسداران اسلامی (سازمان پیکار )، جمعی از کادر های سازمان انقلابی راە کارگر و چندین گروە بزرگ و کوچک چپ و کمونیستی دیگر، بعد از هشت ماە، سرانجام در روز ۱۱ شهریور ۱۳۶۲ حزب کمونیست ایران را تشکیل دادند. و کومەلە بەعنوان یکی از ستون های اصلی این حزب و بە نام جدید سازمان کردستان حزب کمونیست ایران (کومەلە) و با حفظ رهبری و فرم تشکیلاتی خود تا انزمانآن زمان بە فعالیت خود در این حزب ادامە داد وتا امروز هم همچنان بە این مسئولیت بزرگخود پایبند بودە و تاریخیآن پایبندرا بودەادامه داده است.

در سال ۲۰۰۰ میلادی، پس از مدتها کشمکش درونی، آن دستە از اعضا و رهبران کومەلە کە اعتقاد داشتند کمونیسم مانع رسیدن آنها به سهیم شدن در قدرت در آیندە کردستان ایران است، بە رهبری عبداللە مهتدی و عمر ایلخانی زادە، انشعاب کردند و [[سازمان زحمتکشان کردستان ایران]] را بنیانگذاری کردند.این حزب، خود در سال ۲۰۰۷ دچار انشعاب شد و شاخە رفورم و اصلاحات بە رهبری [[عمر ایلخانی زادە]] از آن جدا شد.