حزب دموکرات کردستان ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۲ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
BenjamintheGreat (بحث | مشارکت‌ها)
افزودن اطلاعات جدید
خط ۷۱:
| پانوشت =
}}
'''حزب دمکرات کردستان ایران''' به اختصار '''«حدکا»''' [[حزب سیاسی|حزبی سیاسی]]، در تاریخ [[کردستان ایران]] است که در روز ۲ آبان ۱۳۲۴ (برابر با ۲۴ اکتبر ۱۹۴۵ میلادی) توسط [[قاضی محمد]] در شهر [[مهاباد]] تأسیس شد. این حزب در حال حاضر اپوزیسیون [[جمهوری اسلامی]] است و علیه این دولت فعالیت می‌کند. مرکز آن در شهر [[اربیل]] مرکز [[کردستان عراق]] واقع شده‌است. دبیرکل کنونی آن [[مصطفی هجری]] است. شعار این حزب از روز نخست «[[خودمختاری]] برای کردستان» بود اما پس از چندین دهه از فعالیتهایش،فعالیتهایش و عدم تمایل مردم کردستان ایران به تجزیه طلبی و حتی خودمختاری و نتیجتاً به بن بست رسیدن، در آغاز [[قرن بیست و یکم]] شعار خود را به «[[فدرالیسم]] برای ایران» تغییر داد.<ref name="pdki">{{یادکرد وب|نشانی=http://pdki.org/farsi|عنوان=کوردستان میدیا|accessdate=۱۴ ژوئیه ۲۰۱۲|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120720225718/http://pdki.org/farsi/|archivedate=۲۰ ژوئیه ۲۰۱۲|dead-url=yes}}</ref>{{دقیق}}
بخشی از حزب کردستان ایران به نام [[حزب دمکرات کردستان]] در کنگره سیزدهم (۲۰۰۴) منشعب شد.
 
خط ۱۰۲:
 
=== پس از انقلاب ===
به دنبال سقوط رژیمحکومت شاهپهلوی در پی [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران|انقلاب اسلامی ایران]]، در همان بهمن ماه ۱۳۵۷، پس از سرنگونی حکومت شاه و پیش از روی کار آمدن دولت موقت، حزب دموکرات کردستان به رهبری عبدالرحمان قاسملو فعالیت آشکار خود را از سر گرفت و تقریباً تمام کردستان را در کنترل داشت. حزب دموکرات کردستان ضمن برگذاری میتینگ و رژه مسلحانه در شهر مهاباد که در آن افراد مسلح حزب و افرادی از همه مناطق کردستان شرکت داشتند فعالیت مسلحانه علنی خود را آغاز نمود. همین عمل ماه بعد در [[سنندج]] تکرار شد اما پادگان ارتش در [[سنندج]] مقاومت کرد؛ ولی پس از سقوط پادگان ژاندارمری اسلحه موجود در پادگان ژاندارمری که برای سرکوب این حزب در آنجا انباشته شده بود به دست نیروهای این حزب رسید {{مدرک}}
 
حزب دموکرات و حزب [[کومه له]] ضمن اعلام مخالفت با جمهوری اسلامی اسلامی،[[رفراندوم جمهوری اسلامی]] را تحریم کردند و خود با سلاح‌ها و نیروی خود کنترل تقریباً تمام مناطق کردنشین [[استان آذربایجان غربی]] و بخش اعظم مناطق سنی مذهب استان‌های کردستان و [[کرمانشاه]] را به دست گرفتند{{مدرک}} و این آغاز درگیری حزب دموکرات و کومه‌له با جمهوری اسلامی بود که سال‌ها به طول انجامید. {{مدرک}}
 
سرانجام در ماه اوت ۱۹۷۹ و در ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ به فرمان [[آیت الله خمینی]]{{مدرک}} تهاجم وسیعی توسط [[نیروهای مسلح]] جمهوری اسلامی ایران با کمک پیروان کردکُرد انقلاب اسلامی به نیروهای حزب دموکرات کردستان و حزب [[کومه له]] صورت گرفت که باعث شد تا حزب دموکرات کردستان به خاک کشور عراق عقب‌نشینی کند و به فعالیت مسلحانه ادامه داد.{{مدرک}}این حزب به همراه [[کومله]] در جریان [[جنگ ایران و عراق]]، از داخل با ارتش و نیروهای دفاعی ایران وارد مبارزه مسلحانه شدند.همچنین بعدها رهبری این حزب نیز مانند بقیه اپوزیسیون به خارج کشور رفت و تا امروز نیز مرکزیت این حزب در خارج از ایران است. حزب دموکرات همواره در خارج از ایران فعالیت‌هایی داشته و در تظاهرات‌های مختلف علیه جمهوری اسلامی شرکت داشته‌است. {{مدرک}}
 
این حزب به همراه [[کومله]] در جریان [[جنگ ایران و عراق]]، از داخل با ارتش و نیروهای دفاعی ایران وارد مبارزه مسلحانه شدند.
در سال ۱۳۵۷ و با منصوب شدن سردار احمد کاظمی به فرماندهی قرارگاه حمزه سپاه،به منظور عقب راندن و عقیم کردن فعالیت های شاخۀ نظامی حزب دموکرات،وی به همراه چند تن از دیگر فرماندهان سپاه حملاتی را به مقر های این حزب در عمق شمال خاک عراق ترتیب داد.نتیجۀ این عملیات به پای میز مذاکره کشاندن مقامات ارشد حزب بود که طی آن مجبور به امضای قطعنامه ای شدند که در آن اعلام گردیده بود حزب دموکرات کردستان ایران دیگر حق فعالیت نظامی بر علیه مواضع جمهورسی اسلامی ایران و نیز تمامیت ارضی ایران را ندارد.در پی این ماجرا عملاً حزب تا مرز انحلال پیش رفت؛بدین ترتیب از سال ۷۵ به بعد،جمهوری اسلامی لفظ «حزب منحله» را برای آن به کار می بَرَد.<ref>نیازمند منبع</ref>
همچنین بعدها رهبری این حزب نیز مانند بقیه اپوزیسیون به خارج کشور رفت و تا امروز نیز مرکزیت این حزب در خارج از ایران است. حزب دموکرات همواره در خارج از ایران فعالیت‌هایی داشته و در تظاهرات‌های مختلف علیه جمهوری اسلامی شرکت داشته‌است. {{مدرک}}
 
تا بحال دو بار دبیرکل‌های این حزب در خارج کشور ترور شده‌اند.{{مدرک}} اولین بار در سیزدهم ژوئیه ۱۹۸۹ بود که عبدالرحمان قاسلمو به همراه تنی چند از سران حزب در وین ترور شد. بار دوم در هفدهم سپتامبر ۱۹۹۲ بود که صادق شرفکندی به شیوهٔ مشابهی در [[رستوران میکونوس]] در برلین به همراه تنی دیگر از سران حزب به قتل رسید.{{مدرک}}
خط ۱۱۶:
رهبری حزب دموکرت کردستان را کمیته مرکزی تشکیل می‌دهد که در حال حاضر ۲۳ عضو اصلی و ۱۲ عضو علی‌البدل دارد. کمیته مرکزی در بین اعضا خویش ۷ نفر را به عنوان دفتر سیاسی بر می‌گزیندکه دبیرکل حزب یکی از آنان خواهد بود.
 
پس از روی کار آمدن مصطفی هجری در کنگرهٔ سیزدهم، این حزب در سال ۲۰۰۴ شعار خود را از «دموکراسی برای ایران، خودمختاری برای کردستان» به «ایران فدرال و دموکرات» تغییر داد.. مصطفی هجری دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران، دومین دورهٔ انتخاب شدن [[بوش]] به [[ریاست جمهوری آمریکا]] را تبریک گفت که این امر انتقادهایی را برگزید.
 
اظهارات پی در پی مسئولان حزب دموکرات کردستان ایران مبنی بر اینکه ارومیه و ماکو ونقده وخوی… جزو سرزمین کردستان محسوب می‌شوند، و از جمله مصاحبه آقای رامبد لطفی پوری از مسئولان حزب با نشریه کردستان، که شهرهای نقده، سلماس و میاندوآب و ارومیه را ضمیمه کردستان کرده‌اند و باکرکوک مقایسه کرده و ترک‌ها را نیز مهمانان آن شهرها خوانده‌اند موجب بروز انتقادات شدیدی از این حزب شده‌است.
 
هجری در سخنرانی خود در کنفرانس استقلال کرد، رسماً اعلام کرد که:
خط ۱۳۰:
حزب دموکرات کردستان ایران در تاریخ خود با جریانات مختلفی رابطه‌های مختلفی داشته‌است. در زمان [[جمهوری مهاباد]] این حزب رابطهٔ حسنه‌ای با [[فرقه دموکرات آذربایجان]] داشت. پس از جمهوری مهاباد میان حزب دمکرات کردستان و [[حزب توده ایران]] تا [[کودتای ۲۸ مرداد]] سال ۱۳۳۲ وحدت تشکیلاتی وجود داشت.
 
بعد از شکست [[جمهوری مهاباد]]، سطح رشد و تنزل جنبش کردها، به سطح اختلاف میان روابط ایران و [[عراق]] بستگی پیدا کرد. در آن زمان مرکز حزب دمکرات کردستان ایران به عراق انتقال یافت. در زمان [[عبدالرحمان قاسملو]] روابط بین حزب دمکرات کردستان با [[حزب بعث عراق]] به سطح همکاری رسید و طبق اسناد [[ویکی‌لیکس|ویکی لیکس]] قاسملو چندین بار با شخص صدام حسین ملاقات داشته است.
 
در دورهٔ جنگ مشترک علیه ایران این حزب گاهی با کومه‌له مشارکت‌هایی داشت اما نهایتاً به درگیری‌هایی نظامی با این سازمان کشیده شد [[جنگ کومله و حزب دموکرات کردستان ایران (دهه ۶۰)]] که اوج آن جنگ این دو نیرو با هم در اواسط دههٔ ۶۰ بود. (بعداً هر دو نیرو از ایجاد درگیری بین همدیگر «احساس تاسف» کرده‌اند).