مراسم پیر شالیار: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Afshinnazemi (بحث | مشارکت‌ها)
جز تغییر مسیر یادکرد، ویرایش دستور زبانی، افزایش لینک درونی ویکی‌پدیا
Afshinnazemi (بحث | مشارکت‌ها)
جز افزودن یک منبع
خط ۱۳:
== مراسم جشن ==
[[پرونده:V65gqr.jpg|بندانگشتی|چپ|دف زدن و ذکر کردن دراویش]]
شروع مراسم روز [[چهارشنبه]] است. این مراسم سه روز به درازا می‌کشد. نخست، از باغ پیرشالیار گردوهایی چیده شده و برای اهالی فرستاده می‌شود.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=۱۳۹۶/۱۱/۱۱|وبگاه=روزنامه‌ی دنیای اقتصاد|نشانی=https://donya-e-eqtesad.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%B4%DA%AF%D8%B1%DB%8C-48/3347836-%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B4%D8%A7%DB%8C-%DB%8C%DA%A9-%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D9%85-%D8%A7%D8%B5%DB%8C%D9%84-%D8%B2%DB%8C%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D9%81|عنوان=تماشای یک مراسم اصیل زیر برف}}</ref>
شروع مراسم روز [[چهارشنبه]] است. این مراسم سه روز به درازا می‌کشد. از همان صبح روز اول دامدارانی که دام‌های خود را برای [[قربانی]] در این مراسم نذر کرده‌اند، دام‌های خود را به جلو در خانه پیرشالیار می‌آورند تا به دست متولیان مراسم ذبح شوند. پس از ذبح قسمتی از گوشت‌ها را به عنوان تبرک در بین مردم پخش می‌کنند و بعضی از آن را هم برای غذای مراسم به خانه‌ی پیر انتقال می‌دهند.
 
شروع مراسم روز [[چهارشنبه]] است. این مراسم سه روز به درازا می‌کشد. از همان صبح روز اول دامدارانی که دام‌های خود را برای [[قربانی]] در این مراسم نذر کرده‌اند، دام‌های خود را به جلو در خانه پیرشالیار می‌آورند تا به دست متولیان مراسم ذبح شوند. پس از ذبح قسمتی از گوشت‌ها را به عنوان تبرک در بین مردم پخش می‌کنند و بعضی از آن را هم برای غذای مراسم به خانه‌ی پیر انتقال می‌دهند.
 
بعد از ظهر [[دف|دف‌ها]] را برای لحظاتی دیگر آماده می‌کنند. نزدیکی‌های ساعت ۲ الی ۳ مراسم شروع می‌شود. نوجوانان، جوانان و پیران، دست در دست هم زنجیره‌ای بزرگ تشکیل می‌دهند تا همبستگی خود را به نمایش بگذارند. در حین این رقص شادی (که به نوعی رقص عرفانی هم هست) عده‌ای دف می‌نوازند و عده‌ای قصیده‌هایی در ستایش پیامبر و ... می‌خوانند و گروه بزرگ رقص هم واژه‌ی «الله» را زمزمه می‌کنند. در این سه روزه مردم هورامان تخت تمام کارهای خود را تعطیل می‌کنند و فقط و فقط وقت خودشان را در این جشن باستانی صرف می‌کنند.
سطر ۲۰ ⟵ ۲۲:
 
در روز آخر (خلاف دو روز پیش از آن که مراسم تا عصر بر پای است) مردم تا شب به رقص می‌پردازند و ساعاتی از شب را نیز در خانه‌ی پیرشالیار می‌گذرانند (که به این شب (شب نشست "شه وونیشتی") گفته می‌شود. در این شب سخنرانان به سخنرانی در مورد پیر شالیار و بحث‌های مذهبی و عرفانی می‌پردازند. پس از آن سرودی یا قصیده‌ای خوانده می‌شود و جلسه با دعا به پایان می‌رسد.
 
در این مراسم از باغ پیرشالیار گردوهایی چیده شده و برای اهالی فرستاده می‌شود.{{مدرک}}
 
== منابع ==