رأی بدیل: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از مزایای رأی بدیل ازکاهش بینقابل بردنتوجه معضل [[نامزد رأی‌شکن|نامزدهای رأی‌شکن]] در [[نظام دوحزبی|نظام‌های دوحزبی]] است. نامزد رأی‌شکن نامزدی مستقل یا از احزاب کوچک است که عملاً شانسی برای پیروزی ندارد ولی با حضورش در انتخابات، نتیجهٔ نهایی را سهواً یا تعمداً به نفع یکی از دو حزب بزرگ رقم می‌زند. از معروف‌ترین نامزدهای رأی‌شکن، [[رالف نیدر]] در [[انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا (۲۰۰۰)|انتخابات جنجال‌برانگیز ریاست‌جمهوری ۲۰۰۰ آمریکا]] است که با کسب بیش از ۲٫۷ درصد آرا، مقصر اصلی شکست [[ال گور]] از [[جرج دابلیو بوش|جورج بوش]] به زعم [[حزب دموکرات (ایالات متحده آمریکا)|دموکرات‌ها]] بود. در واقع پس از آن انتخابات و کش‌مکش‌های فراوان آن بود که موجی از درخواست‌های تغییر در نظام انتخاباتی در شهرهای مختلف آمریکا از [[کالیفرنیا]] (در غرب) تا [[مین (ایالت)|مین]] (در شرق) به راه افتاد. در روش رأی بدیل، اگر چه ممکن است نامزدهای رأی‌شکن در دور اول شمارش، رأی یکی از نامزدهای اصلی را بشکنند (تصاحب کنند)، ولی چون در دورهای بعدی شمارش سرانجام حذف و آرایشان منتقل خواهد شد، نخواهند توانست بر نتیجهٔ نهایی اثر نامتناسبی بگذارند.<ref>{{پک|Amy|2000|ک=Behind the Ballot Box|کد=en|ص=52}}</ref> با وجود این، رأی بدیل مشکل شکستن آرا را به‌کلی از بین نمی‌برد، بلکه احتمال وقوعش را در عمل بسیار کاهش می‌دهد.<ref>{{پک|Borgers|2000|ک=