رأی بدیل: تفاوت میان نسخه‌ها

کشور [[فیجی]] از لحاظ نژادی کاملاً دوقطبی است: ۵۲ درصد جمعیت کشور را بومیان، ۴۴ درصد را هندیان، و مابقی را مهاجران چینی و اروپایی و غیره تشکیل می‌دهند. این مستعمرهٔ سابق بریتانیا، پس از کسب استقلال با تنش‌های سیاسی و قومیتی مواجه بوده‌است. بومیان فیجی قدرت را طی [[کودتای ۱۹۸۷ فیجی|کودتای ۱۹۸۷]] قبضه کردند ولی در اواسط دههٔ ۱۹۹۰ به راهکارهای مسالمت‌جویانه و مساوات‌گرایانه روی آوردند. پیشتر انتخابات در این کشور به روش [[رأی‌گیری نخست‌نفری|نخست‌نفری]] برگزار می‌شد. فیجی اولین کشوری بود که در ۱۹۹۷ رأی بدیل را در سطح ملی اختصاصاً به منظور مدیریت تنوع قومی و تعدیل تنش‌ها اتخاذ کرد. تأسی از کشور همجوار [[انتخابات در استرالیا|استرالیا]] نیز تأثیر بسزایی در انتخاب این روش داشت. در ابتدا، نتایج انتخابات ۱۹۹۹ مجلس سفلای فیجی خوب به نظر می‌رسید و برای اولین بار در تاریخ این کشور، یک هندی به نخست‌وزیری انتخاب شد. ولی با گذشت زمان، [[دولت ائتلافی]] تضعیف شد تا اینکه سرانجام در [[کودتای ۲۰۰۰ فیجی|کودتای ۲۰۰۰]] توسط عده‌ای از افراط‌گرایان بومی، ساقط شد. دادگاه عالی کشور در مارس ۲۰۰۱ به برگزاری مجدد انتخابات با روش رأی بدیل حکم داد. اما این بار نتایج کاملاً وارونه شد؛ عده‌ای از افراط‌گرایان بومی به قدرت رسیدند و سهم هندی‌ها از دولت ناچیز شد.<ref>{{پک|Fraenkel|Grofman|2006|ف=Does Alternative Vote Foster Moderation|کد=en|ص=631–36}}</ref> انتخابات در سال ۲۰۰۶ نیز با این روش برگزار شد. اما اواخر آن سال بار دیگر [[کودتای ۲۰۰۶ فیجی|کودتا]] شد. روش رأی بدیل در فیجی موفق عمل نکرده بود؛ به همین خاطر، قانون اساسی در ۲۰۱۳ تغییر کرد تا انتخابات ۲۰۱۴ پارلمان جدید و تک‌مجلسی فیجی به روش [[نمایندگی تناسبی|تناسبی]] ([[فهرست باز]]) برگزار شود.<ref>{{پک | Ratuva | Lawson | 2016 | ک=The People Have Spoken | زبان=en | ص=29}}‏</ref>