درگیری اسرائیل و اعراب: تفاوت میان نسخه‌ها

|زمان= [[جنگ ۱۹۴۸|۱۹۴۸]] - [[جنگ ۱۹۵۶|۱۹۵۶]] - [[جنگ شش روزه|۱۹۶۷]] - [[جنگ یوم کیپور|۱۹۷۳]] - [[جنگ اول لبنان|۱۹۸۲]] - [[عملیات خوشه‌های خشم|۱۹۹۶ ]] - [[جنگ اسرائیل و لبنان (۲۰۰۶)|۲۰۰۶]]

|نتیجه=در جنگ‌های ۱۹۷۳۱۹۷۳، ۱۹۹۶ و ۲۰۰۶ طرف عربی پیروزی‌‌های نسبی داشت؛ اما در سایر نبردها شکست خورد.

کشورهای عربی و اسرائیل به‌طور رسمی ۶ بار در سال‌های [[جنگ عرب‌ها و اسرائیل (۱۹۴۸)|۱۹۴۸]]، [[بحران سوئز|۱۹۵۶]]، [[جنگ شش‌روزه|۱۹۶۷]]، [https://www.islamtimes.org/vanbuwu8prhb5.iur.html ۱۹۷۳]، [[جنگ ۱۹۸۲ لبنان|۱۹۸۲]]، [[:ar:عملية_عناقيد_الغضب|۱۹۹۶]] و [[جنگ اسرائیل و لبنان (۲۰۰۶)|۲۰۰۶]] با یکدیگر وارد [[جنگ]] شدند. در جنگ‌های ۱۹۷۳۱۹۷۳، ۱۹۹۶ و ۲۰۰۶ طرف عربی پیروزی‌‌های نسبی داشت؛ اما در سایر نبردها شکست خورد.

در سال [[۱۹۴۸ (میلادی)|۱۹۴۸]] [[قیومیت بریتانیا بر فلسطین]] در روز [[۱۴ مه]] پایان یافت و در همان روز [[کشور اسرائیل|اسرائیل]] رسماً اعلام موجودیت کرد. جنگجویان صهیونیست به مناطق عرب نشین فلسطین حمله‌ور شدند و دست به پاکسازی نژادی و کشتار فلسطینی‌ها زدند. پس از استمداد اعراب فلسطین از کشورهای عربی، ارتش‌های [[کشورهای عربی]] شامل مصر، اردن، عراق، سوریه و لبنان و نیز گروهی از چریک‌های داوطلب عرب به محدوده کشور تازه تأسیس از چند جبهه حمله بردند. واین جنگ استقلال اسرائیل از ماه مه [[۱۹۴۸ (میلادی)|۱۹۴۸]] تا ژوئیه ۱۹۴۹ به طول انجامید که نهایتاً به شکست اعراب منتهی شد. دلیل اصلی این شکست، برتری عددی جنگجویان صهیونیست بر سربازان و جنگندگان عرب بودندبود. همچنین نیروهای صهیونیست برخلاف قطعنامه‌های سازمان ملل از دوره‌های آتش بس در این جنگ استفاده نموده و توان نظامی خود را به نحو قابل ملاحظه‌ای افزایش دادند.