احمد غزالی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←آثار: اصلاح نام مولف کتاب برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
افزودن مطلب برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۵:
}}
'''مجدالدین ابوالفتح احمد بن محمد غزالی''' (۴۵۲–۵۲۰ ه. ق)، برادر کوچکتر [[ابو حامد محمد غزالی]] بود. کنیه وی ابوالفتوح، والقابش مجدالدین، زین الدین و حجتالاسلام بود. تاریخ و محل تولد او در منابع ذکر نشده، اما چون زندگی و تحصیلات این دو برادر به هم نزدیک بوده، براساس تاریخ و محل تولد محمد، احتمالاً احمد نیز در طابران طوس و دو سه سالی پس از برادرش محمد، در۴۵۲ یا ۴۵۳ به دنیا آمدهاست.
وی یکی از فقهای بزرگ سدهٔ پنجم هجری و زادهٔ شهر [[توس]] بود. او هم چنین از بزرگترین [[عارفان]] و [[صوفیان]] عصر خود بود و اثر بزرگ وی [[سوانح العشاق]] نیز در همین باب تألیف شدهاست. این کتاب بزرگانی چون [[عراقی]] و [[عبدالرحمان جامی]] را تحت تأثیر قرار دادهاست. احمد، مانند برادرش، تحصیلات مقدماتی خود را در فقه به پایان رساند و هنوز جوان بود که به تصوّف گرایید. احمد غزالی مرید [[شیخ ابوبکر نساج طوسی]] بود و نسّاج نیز با پنج واسطه مرید [[جنید بغدادی]] محسوب میشود. احتمالاً احمد تا سال ۴۸۷ ه.ق که ابوبکر نساج درگذشت، نزد وی بودهاست. غزالی از سال ۴۸۸ تا ۴۹۸ هجری قمری در [[نظامیه بغداد]] به نیابت از برادرش (محمّد) -که به سفری دراز رفته بود- تدریس میکرد. دراویش [[سلسله نعمتاللهی]] احمد غزالی را هفتمین قطب این سلسه بعد از غیبت کبرای امام دوازدهم بهشمار میآورند. شیخ احمد غزالی در سنهٔ ۵۲۰ در شهر [[قزوین]] وفات یافت. مدفن وی [[مسجد «احمدیه»]] در شهر قزوین است. عبدالواحد آمدی گردآورنده غررالحکم و در الکلم و نیز ابن شهرآشوب نویسنده مناقب آل ابی طالب از شاگردان او بوده اند و او را به تشیع و بزرگی ستوده اند. عین القضات همدانی و ابونجیب سهروردی و شیخ ابوالفضل بغدادی از شاگردان او بوده اند. جانشین وی در طریقت شیخ ابوالفضل بغدادی است. البته از طریق ابونجیب سهروردی نیز سلاسل کبرویه و سهروردیه و ذهبیه جاری شده اند.
<ref>''جستجو در تصوف ایران''، عبدالحسین زرینکوب، [[نشر امیرکبیر]]، ۱۳۸۵، صفحهٔ ۱۱۰(با اندکی ویراست و اضافات)</ref> == آثار ==
|