عرفان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عرفان''' در تعریفی جامع و جهان‌شمول، به مفهوم شناختی «رازگونه و نهانی» خمیرمایه افکار بلند و آداب تأثیرگذاری است برای یافتن و پیوستن به [[حقیقت]] از طریق «[[شهود]]»، «[[تجربه درونی]]» و «[[حال (عرفان)|حال]]» که نشانه‌های آن، در مکاتب مختلف جهان، اعم از عقاید برهمن‌ها، [[آیین بودایی|بودائی‌ها]]، رواقیان، نسطوریان، مهریان (میترائیسم)، عقاید مسلمانان زاهد، عقاید افلاطونیان جدید، فرامین زرتشت، در فرقه کابالا از آیین یهود و اعتقادات سرخپوستان آمریکا به چشم می‌خورد. مصداق حقیقت در عرفان الهی، وجود خداست. عرفان، شناختی حقیقت‌گرایانه و تلاشی عملگرایانه فراتر از واقع‌گرایی حسی-عقلی و آرمانگرایی تصوری است؛ از این رو این مرام با رازگونگی و غیب‌باوریِ<ref>[http://adab.tebyan.net/newindex.aspx?pid=2098 تصوف چیست؟] وبگاه تبیان</ref> آمیخته از «عشق» و «ذوق» و «اشراق»، همراه است.ما در عرفان به یک عنصر اساسی و اصلی نیاز داریم، ذهن باز.ذهن از طریق کسب آگاهی باز میشه و عرفان نوعی راه و جاده برای رسیدن به ذهنی باز است.نگرش ذهن باز با ذهن بسته کاملا فرق داره و عکس العمل ذهن باز با ذهن بسته بسیار دور از هم هستند.