مختار ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Abbasbalaghy (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: افزودن القاب ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
ارژنگ (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: واگردانی دستی
خط ۲۷:
* محاصره کوفه
}}
}}'''مختار بن ابوعبید ثقفی''' ({{lang-ar|المختار بن أبي عبيد الثقفي}}؛ ۱ هجری-۶۷ هجری؛ حدود ۶۲۲ – ۳ آوریل ۶۸۷ میلادی) رهبرقیام‌کننده‌ای سومینطرفدار قیام[[خاندان بعد از حادثه عاشوراعلی|علویان]] بود .او که مقر حکومتشاصلی‌اش در [[کوفه]] قرار داشت. او در سال ۶۸۵ م طی دومین جنگ داخلی میان مسلمانان موسوم به [[فتنه دوم]] شورشی را علیه [[خلافت اموی]] و نیز [[عبدالله بن زبیر]] آغاز نمود و بر بیشتر نواحی [[عراق]] چیره گشت و توانست به مدت هجده ماه بر آن فرمانروایی کند.
 
مختار از قبیله [[ثقیف]] بود و در [[طائف]] متولد شد. در سنین کودکی به [[کوفه]] برده شد و در آنجا بزرگ شد. در سال ۶۸۰ میلادی و در پی کشته شدن [[حسین بن علی]]، نوهٔ [[محمد]] پیامبر اسلام، در [[نبرد کربلا]] به‌وسیلهٔ سپاه اموی، او با [[خلیفه]] خودخوانده، [[عبدالله بن زبیر]] در [[مکه]] اتحادی برقرار نمود که این اتحاد مدت زمان زیادی به درازا نکشید. مختار پس از بازگشت از [[حجاز]] به کوفه، [[محمد حنفیه|محمد بن حنفیه]] پسر [[علی بن ابی‌طالب|علی]]، [[خلفای راشدین|خلیفه چهار]] و [[دوازده امام|امام اول شیعه]]، و برادر حسین را به عنوان [[مهدی]] و همچنین [[امامت|امام]] اعلام نمود و فراخوانی را برای برپایی یک خلافت علوی و نیز قصاص خون قاتلان حسین اعلان نمود. در اکتبر ۶۸۵ و پس از اخراج حاکم زبیری کوفه، کنترل شهر را بدست گرفت و سپس دستور اعدام اشخاصی که در قتل حسین شرکت داشتند را صادر کرد. وی توانست طی چند نبرد بر مخالفان خود در کوفه و سپس سپاه اموی چیره شود. اما، در نهایت روابط خصمانه مختار با [[آل زبیر]] باعث شکست وی و سپس کشته شدنش به دست نیروهای حاکم زبیری [[بصره]]، [[مصعب بن زبیر]]، پس از چهار ماه محاصره گردید.
خط ۱۱۱:
 
== مرگ ==
مصعب بن زبیر پس از پیروزی بر سپاهیان مختار برای چهار ماه کاخ مختار را در محاصره گرفت. [[ابراهیم بن مالک اشتر]] که فرماندار موصل بود، برای رهایی مختار دست به اقدامی نزد؛ چون یا دستوری برای اینکار دریافت نکرده بود<ref>{{پک|Wellhausen|1975|ک=|ص=138}}</ref> یا دستور مختار را رد نموده بود.<ref>{{پک|Anthony|2011|ک=|ص=290}}</ref> به هر صورت او بعدها به مصعب ملحق گردید.<ref>{{پک|Wellhausen|1975|ک=|ص=138}}</ref> در ۳ آوریل ۶۸۷م، مختار همراه با نوزده نفر از کاخ خارج گردید (باقی افراد از جنگیدن امتناع ورزیده بودند) و در حین نبرد کشته شد.<ref>{{پک|Sachedina|1981|ک=|ص=10}}</ref> اندکی پس از این رویداد همگی باقی ماندهٔ جنگجوهای مختار که تسلیم شده بودند و شمار آنان نزدیک به هفتشش هزار نفر بود، به دستور مصعب گردناعدام زده شدندگردیدند.<ref>{{پک|Kennedy|2016|ک=|ص=83}}</ref> یکی از زنان مختار، عمره بنت نعمان بن بشیر انصاری، حاضر نگردید تا اقدامات شوهرش را تقبیح و محکوم کند و در نتیجه اعدام گردید؛همچنین او اولین زن اسلام بود که گردنش را زدندگردید؛<ref>{{پک|Wellhausen|1975|ک=|ص=139}}</ref> گرچه، همسر دیگر مختار او را محکوم نمود و بخشیده شد.پس از شهادت مختارمصعب دستان ویشمختار را قطع کرده، از دیوارهای مسجد آویزان نمودند.<ref>{{پک|Dixon|1971|ک=|ص=75}}</ref> گزارش شده‌است که گور او در مقبره [[مسلم بن عقیل]] و در پشت [[مسجد کوفه|مسجد بزرگ کوفه]] واقع گردیده‌است.<ref>{{پک|Nawbakhtī|2007|ک=|ص=69}}</ref> گرچه برخی منابع مدعی‌اند که مصعب جسد او را سوزاند.<ref>{{پک|Anthony|2011|ک=|ص=177}}</ref>
 
==== آرامگاه ====