جمهوری مهاباد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۸۶:
در ۲۲ ژانویه ۱۹۴۶، مجلسِ حکومت استقلال یافتهٔ مهاباد با ۱۳ عضور برگزار شد. محمد قاضی به عنوان رئیس‌جمهور تبدیل شد و [[وزیر جنگ]] محمدحسین خان صدر قاضی پسر عموی قاضی محمد و [[وزیر کشور]] نیز ابوالقاسم سیف قاضی برادر کوچک‌تر قاضی محمد بودند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=McDowall, David. A Modern History of the Kurds. London: I.B. Tauris, 2000. p.241}}</ref>؛ که هر کدام دارای [[تحصیلات عالی]] در روسیه و مسلط بر زبان‌های ترکی و [[زبان روسی|روسی]] و [[فارسی]] بودند. سپس [[مصطفی بارزانی]] نیز به عنوان ژنرال ارتش با پیش‌مرگ‌های خود به جمهوری مهاباد پیوست. از سویی قاضی محمد سعی می‌کرد با سران ایل‌ها و کردهای دارای قدرت در سایر شهرها خصوصاً [[بوکان]] نیز در ارتباط باشد و آن‌ها را در این جمهوری سهیم کند. حاجی باباشیخ که به عنوان نخست‌وزیر جمهوری مهاباد گماشته شده بود هیچ نزدیکی خاصی با قاضی محمد نداشت و چنین استنباط می‌شد که برای خنثی کردن اعمال و کردار خانواده ایلخانی زاده‌ها در بوکان به مقام [[صدارت]] اعظمی رسیده‌است. حاجی بابا شیخ رفتار بسیار خوبی میان مردم بوکان و منطقه داشت و از دوستان وفادار [[رضاشاه]] نیز محسوب می‌شد. با این حال باباشیخ هرگز فرد قدرتمندی در جمهوری مهاباد نبود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده =میدیا |نشانی=http://www.mediya.net/siyaset/05/jomhuriye-mahabad-220105.htm |عنوان= | ناشر = |تاریخ =۲۰۰۵ |تاریخ بازبینی=۲۹ آگوست ۲۰۱۷}}</ref> نیروهای نظامی کُرد توسط صلاح الدین کاظیموف افسر نظامی شوروی سازماندهی می شدند. برخی نیز برای آموزش نظامی به آذربایجانِ شوروی فرستاده می شدند.<ref name="kurdishwarrior2">Michael G. Lortz. (Chapter 1, Introduction). ''The Kurdish Warrior Tradition and the Importance of the Peshmerga''. pp.27–29. {{cite web|url=http://etd.lib.fsu.edu/theses/available/etd-11142005-144616/unrestricted/003Manuscript.pdf|title=Archived copy|accessdate=2014-10-16|url-status=dead|archiveurl=https://web.archive.org/web/20131029191132/http://etd.lib.fsu.edu/theses/available/etd-11142005-144616/unrestricted/003Manuscript.pdf|archivedate=October 29, 2013}}</ref>
[[پرونده:Mustafa Barzani in Mahabad Kurdish Republic.jpg|بندانگشتی|چپ|220px|اعلام رسمی جمهوری مهاباد توسط قاضی محمد با لباس نظامی]]
قاضی محمد از ملامصطفی بارزانی که تقریباً ده‌هزار نفر بارزانی شامل سه‌هزار جنگجو و دوهزار خانوار به همراه داشت، دعوت نمود تا به ایران بیاید. این عده در اطراف اشنویه و پیرانشهر و مهاباد و تکاب و چند جای دیگر به‌طور پراکنده ساکن شدند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=148 |عنوان=بارِزانیها | ناشر =دانشنامهٔ جهان اسلام |تاریخ = |تاریخ بازبینی=}}</ref> در میانه زمستان سرد سال ۱۳۲۴ این جمهوری خودمختار، در شهری کار خودش را شروع کرد که به سختی می‌توانست ادعایی برای مرکزیت [[کردستان ایران]] داشته باشد، چه رسد به پایتختی [[کردستان]] بزرگ. در همان زمان که این «جمهوری» کارش را آغاز کرد، بخش اصلی مناطق کردنشین ایران، کماکان به عنوان [[استان چهارمپنجم]] ایران محسوب می‌شدند و هر سه شهر بزرگ کردنشین [[سنندج]]، [[ایلام]] و [[کرمانشاه]] نیز در این استان قرار داشتند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=https://www.radiofarda.com/a/fk-fergheh-e20/27447454.html |عنوان=آیا «جمهوری مهاباد» جدایی‌طلب بود؟ | ناشر =رادیو فردا |تاریخ =۳ دی ۱۳۹۶ |تاریخ بازبینی=۷ شهریور ۱۳۹۶}}</ref>
 
== اختلاف‌ها ==