صفریه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''صُفریه''' یا '''صفریان''' از فرقه های منشعب شده از [[خوارج]] اند که جزء آخرین گروه از خوارج محسوب می گردند که منقرض شده‌اند. این گروه تا نیمه سده پنجم ه.ق فعال بوده‌اند.<ref name=":0">{{یادکرد وب|عنوان=دانشنامه بزرگ اسلامی - مرکز دائرة المعارفدائرةالمعارف بزرگ اسلامی - کتابخانه مدرسه فقاهت|نشانی=http://lib.eshia.ir/23022/2/587/%22%D8%B5%D9%81%D8%B1%DB%8C%D9%8722صفریه%22|وبگاه=lib.eshia.ir|بازبینی=2020-09-01|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=اسماعيليان و مغول و خواجه نصير الدين طوسي - حسن امین - کتابخانه مدرسه فقاهت|نشانی=http://lib.eshia.ir/71621/1/357/%22%D8%B5%D9%81%D8%B1%DB%8C%D9%8722صفریه%22|وبگاه=lib.eshia.ir|بازبینی=2020-09-01|کد زبان=fa}}</ref> این گروه از فرقه [[حروریه]] منشعب شدند و خود را تابع [[محکمه الاولی|محکمة الاولی]] می دانستند.<ref name=":1">{{یادکرد وب|عنوان=فرهنگ فرق اسلامی - مشکور، محمد جواد؛ مدیرشانه چی، کاظم - کتابخانه مدرسه فقاهت|نشانی=http://lib.eshia.ir/10370/1/302/%22%D8%B5%D9%81%D8%B1%DB%8C%D9%8722صفریه%22|وبگاه=lib.eshia.ir|بازبینی=2020-09-01|کد زبان=fa}}</ref><ref name=":0" />

[[عبدالله بن صفار]] سعدی که به ابن صفار شناخته می‌شود، یکی از رهبران خوارج در ماجرای مقابله با ابن زیاد بودند. این واقعه پس از کشته شدن ابوبلال و شدت گرفتن مبارزه با خوارج توسط [[عبیدالله بن زیاد|ابن زیاد]] در قرن اول ه.ق رخ داده‌است. وی پس از این واقعه به [[یمامه]] گریخت. وی از اساس با قیام خوارج علیه ابن زیاد، مخالفت داشت. عبدالله از قبیله [[بنی تمیم]] بود.<ref name=":0" /><ref>{{یادکرد وب|عنوان=تاریخ اسلام - دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم - کتابخانه مدرسه فقاهت|نشانی=http://lib.eshia.ir/10256/3/6/%22%D8%B5%D9%81%D8%B1%DB%8C%D9%8722صفریه%22|وبگاه=lib.eshia.ir|بازبینی=2020-09-01|کد زبان=fa}}</ref>

این فرقه ابتدا از محکمة الاولی بودند و [[ابوبلال مرداس]] را، پس از [[عبدالله بن وهب راسبی]] و [[حرقوص بن زهیر]]، امام خویش می خواندند.<ref name=":0" /> این فرقه، همچون [[ازارقه]] همه مخالفان خود را مشرک می دانستند اما در کشتن کودکان و زنان مخالفان خود،‌خود، دچار اختلاف بودند. پیروان این فرقه در احکام دینی خود دچار اختلاف هستند و گروهی واژه گناه‌کار را تنها در حق گناهکاران به گناهی که در اسلام برایش حد بیان شده است می دانند و گروهی نیز حکم کفر گناهکار را مشروط به حکم قاضی کرده‌اند.<ref name=":1" />

{{پانویس}}

{{اسلام-خرد}}