لوگوس: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Kourosh Samivand (بحث | مشارکت‌ها)
Added links
برچسب‌ها: حذف حجم زیادی از مطالب منبع‌دار ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با نرم‌افزار آی‌اواس
Kourosh Samivand (بحث | مشارکت‌ها)
Fixed grammar
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با نرم‌افزار آی‌اواس
خط ۳:
 
هراکلیتوس به جای واژه خدا غالباً واژه یونانی لوگوس به معنی عقل را به کار می‌برد.
 
==لوگوس در عهد قدیم و جدید==
'''
 
این بند، یعنی یوحنا ۱ یکی از بندهای های ادبی کتاب مقدس است، بندی که اشاره به خدا و عیسی دارد، و اینکه چگونه خدا از طریق عیسی خود را برای جهانیان آشکار ساخت. موازی با عبرانیان ۱: ۱ تا ۴ - این بند با توصیف "کلام" خدا آغاز شده، و با افشا سازی "کلام" بوسیله یوحنا بزرگترین آشکار سازی "کلام" خدا را در عیسی مسیح نشان می دهد، که با خلاصه ای در آیه ۱۸ به اتمام می رسد.
آیه ۱: کلام
اولین آیه از این بند به معرفی کلام خدا نیز اشاره دارد.
در آغاز کلام بود، و کلام با خدا بود، و کلام خدا بود.
(یوحنا ۱: ۱)
Απ’ όλα πριν υπήρχε ο Λόγος κι ο Λόγος ήτανε με τον Θεό, κι ήταν Θεός ο Λόγος.
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 1:1
واژه یونانی "لوگوس " که در اینجا "کلام" ترجمه شده، بیانگر مفهوم عقل نیز هست
 
کلمه "کلام" ترجمه کلمه یونانی "لوگوس λόγος" است، کلمه ای که بیشتر از ۳۱۰ مرتبه در عهد جدید از آن استفاده شده، و یک روش معمولی برای اشاره به ارتباط در سخنان یا نوشته ها بوده است. در هر جایی که کتاب مقدس به "کلام" خدا اشاره می کند، به چگونگی اینکه خدا چطور خود را آشکار ساخت اشاره دارد.
در گذشته خدا خود را به روش های گوناگونی به بشر آشکار کرده است. عهد عتیق به آن ها بصورت "کلام خدا" اشاره دارد.
 
کلام خدا در خلقت: "به کلام خداوند آسمان ها ساخته شد، و همه لشکر آنها، به دَمِ دهان او." (مزامیر ۳۳: ۶)، این آیه به وضوح نشان می دهد که چطور خداوند سخن می گوید و چگونه کلام او شکلی به خود می گیرید: "زیرا او گفت و شد؛ امر فرمود و بر پا گردید." (مزامیر ۳۳: ۹) از این راه بود که خدا جهانی را که هم اکنون ما در آن زندگی می کنیم را خلق کرد، یعنی بوسیله کلام خود. و خدا گفت، "روشنایی باشد" و روشنایی شد. (پیدایش ۱: ۳) دوباره در این آیه می توان به وضوح سخن گفتن خدا را دید و اینکه چگونه کلام او تبدیل به روشنایی می شود و روند آغاز می گردد
 
• آشکار شدن از طریق پیامبران: کلام خداوند بر من نازل شده گفت: "برو و در گوش اورشلیم ندا کن که خداوند چنین می گوید..." (ارمیا ۲: ۱-۲) در این آیه می توان دید که کلام خداوند به پیامبر الهام (وحی) شده است. پیامبران کلام خدا را دریافت می کردند و آن را به مردم می گفتند، و یا آن را می نوشتند تا دیگران بخوانند. در اینجا ما می توانیم ببینیم که ارمیا کلام خداوند را برای ساکنان اورشلیم باز گو می کند، و سپس آن را می نویسد تا دیگران هم نیز بتوانند آن را بخوانند.
• کتاب مقدس: هنگامی که کلام خداوند نوشته شد، کلام خداوند تبدیل به کتاب مقدس گردید، چیزی که به عنوان کلام خدا توصیف شده، و دفعات زیادی در کتاب مقدس به آن اشاره شده است. برای مثال می توانیم به این دو آیه از مزامیر باب ۱۱۹ اشاره کنیم: به خادمت احسان کن تا زنده بمانم و کلامت را نگاه دارم.
کلام تو برای پاهای من چراغ، و برای راه من نور است. (مزامیر ۱۱۹: ۱۷ و ۱۰۵)
• در یک فرشته: در ضیافتی خدا یکی از فرشته های خود را فرستاد تا نماینده او باشد. در این قسمت نه تنها کلام خداوند منتقل شد، بلکه فرشته خدا به عنوان کلام خدا توصیف شد. برای مثال در زکریا باب یکم می توان یک فرشته را دید که دقیقا از همین راه خود را توصیف می کند. “در روز بیست و چهارمِ ماه یازدهم که ماه شِباط باشد، در سال دوّم داریوش، کلام خداوند بر زکریای نبی فرزند بِرِکیا فرزند عِدّو نازل شده، گفت: «شب‌هنگام در رؤیا مردی را دیدم سوار بر اسبی سرخ که در میان درختان آس در فرورفتگی ایستاده بود، و پشت سرش اسبانی به رنگهای سرخ و کَهَر و سفید بودند.” (زکریا ۱: ۷-۸). در این آیات می توان دید که پیامبر خدا رویایی را می بیند، اما توان درک آن را ندارد! بنابراین پیامبر درخواست کمک و یاری می کند: “پرسیدم: ”سرورم، اینها چیستند؟“ فرشته‌ای که با من سخن می‌گفت، پاسخ داد: ”به تو نشان خواهم داد که چیستند.“ (زکریا ۱: ۹) در این آیات می توان دید که کلام خدا به زکریا به صورت یک فرشته نازل شده است. یعنی کلام خدا تبدیل به یک فرشته شد و خود را به بشر آشکار ساخت.
این مثال ها به وضوح نشان می دهند که کلام خدا می تواند شکل های مختلفی به خود گیرد. کلام خدا می تواند سخن، نوشته، الهام از یک پیامبر، و یا یک فرشته باشد. خدا به هر روش و راهی که می خواهد کلام خود را انتخاب می کند تا خودش و هدفش را آشکار سازد. و این همان کاری است که خدا با عیسی انجام داد...
“و کلام، انسان شد و در میان ما مسکن گزید. ما بر جلال او نگریستیم، جلالی شایستۀ آن پسر یگانه که از جانب پدر آمد، پر از فیض و راستی.” (یوحنا ۱: ۱۴)
به جای وحی یا نوشتار، این بار کلام خدا از طریق عیسی خود را آشکار کرد. اگر ما به دنبال این هستیم تا بدانیم شخصیت خدا چه شکلی است، می توانیم با در نظر گرفتن شخصیت عیسی مسیح این موضوع را متوجه شویم. و البته، این اصلی ترین نکته در معرفی انجیل یوحنا است.
“هیچ‌کس هرگز خدا را ندیده است. امّا آن پسر یگانه که در آغوش پدر است، همان او را شناسانید.” (یوحنا ۱: ۱۸)
و او گفت: اما روی مرا نمی توانی دید، زیرا انسان نمی تواند مرا ببیند و زنده بماند. (خروج ۳۳: ۲۰)
 
این آیات به ما نشان می دهند که هیچکس هرگز خدا را ندیده است، و همچنین نمی تواند ببیند. زیرا اگر کسی خدا را ببیند نمی تواند زنده بماند، اما بسیاری از مردم عیسی مسیح را دیدند، ولی نمردند، بلکه شفا یافتند. در حقیقت عیسی خدا را به ما نشان می دهد؛ یعنی شخصیت، مهربانی، بخشش و دیگر خصوصیات او را. پس ما می توانیم از طریق عیسی مسیح متوجه شویم که خدا چه تصویری می تواند باشد.
 
آیه ۲ تا ۵: جزئیات بیشتر در مورد کلام
چهار آیه بعد این بند عمدتا در مورد کلام خدا است
۲_ همان در آغاز با خدا بود. ۳_ همه چیز به واسطۀ او پدید آمد، و از هرآنچه پدید آمد، هیچ چیز بدون او پدیدار نگشت. ۴_ در او حیات بود و آن حیات، نور آدمیان بود. ۵_ این نور در تاریکی می‌درخشد و تاریکی آن را در نیافت. (یوحنا ۱: ۲-۵)
این آیات اطلاعات بیشتری را در مورد کلام خدا به ما می دهند؛ که چگونه آن کلام در همان آغاز با خدا بوده است، و فعال بودن آن را در خلقت توضیح می دهد، و حیات حاصلی از کلام خدا است و این حیات روشنایی را با خود آورد؛ ایده ای که در اینجا وجود دارد این است که کلام خدا حیات و روشنایی را به جهان می آورد.
روشنایی مخالف تاریکی است و در مقابل روشنایی تاریکی از بین می رود. روشنایی کلام خداست که در تاریکی جهان می درخشد و آن را درخشان می سازد، اما تاریکی یا چیزی دیگر نمی تواند در روشنایی بدرخشد و روشنایی را از بین ببرد.
یک یاداشت کوتاه در مورد دستور زبان:
بیشتر ترجمه های انگلیسی در این قسمت از ضمیر "او he " استفاده کرده اند تا به کلام خدا اشاره کنند .این موضوعی است که توسط شخص مترجم انتخاب می شود، و به همان اندازه دقیق است که از ضمیر "آن it" در این آیات استفاده شده است. پس هیچکس نباید فرض کند که ضمیر " او " و " آن" اشتباه است. و یا اینکه تکذیب کند و بگوید که آن کلام (کلام خدا) تنها به یک شخص اشاره دارد؛ این فرضیه از نظر کتاب مقدس کاملا اشتباه است.
آیات ۶ تا ۸: یوحنا (یحیی) تعمید دهنده
سه آیه بعد درباره یحیی تعمید دهنده است، پیامبری که آمد تا شاهدی برای مسیح باشد.
۶_ مردی آمد که از جانب خدا فرستاده شده بود؛ نامش یحیی بود. ۷_ او برای شهادت دادن آمد، برای شهادت بر آن نور، تا همه به واسطۀ او ایمان آورند. ۸_ او خودْ آن نور نبود، بلکه آمد تا بر آن نور شهادت دهد.” (یوحنا ۱: ۶-۸)
این آیات مثالی هستند از کلام خدا، که در حال انجام کاری است. به یحیی تعمید دهنده وظیفه ای داده شد، تا آینده و آمدن مسیح را بشارت دهد. یحیی به وظیفه خود عمل کرد او وعده آمدن مسیح را داد، صدها نفر پیش او می آمدند تا تعمید شوند؛ یحیی شاهد کلام خدا بود. اما با این حال، خود یحیی لایق اینکه "کلام خدا" باشد، نبود. او آمد تا شهادتی برای مسیح باشد.
آیات ۹ تا ۱۳: آمدن روشنایی
نکته بعدی این بند، توصیف راه و روشی است که چگونه کلام خدا در جهان دیده شد.
۱۰_ او در جهان بود، و جهان به واسطۀ او پدید آمد؛ امّا جهان او را نشناخت. ۱۱_ او به مُلک خویش آمد، ولی قومِ خودش او را نپذیرفتند. ۱۲_ امّا به همۀ کسانی که او را پذیرفتند، این حق را داد که فرزندان خدا شوند، یعنی به هر کس که به نام او ایمان آورْد؛ ۱۳_ آنان که نه با تولدی بشری، نه از خواهشِ تن و نه از خواستۀ یک مرد، بلکه از خدا تولد یافتند.”
(یوحنا ۱: ۱۰-۱۳)
این آیات می تواند به عیسی اشاره داشته باشد. عیسی کسی است که به عنوان نور جهان نیز معرفی شده است (یوحنا ۸: ۱۲). اما باید در نظر داشته باشیم که این موضوع تنها شامل عیسی نمی شود، بلکه شامل هر راه و روشی می شود که خدا کلام خود را به بشر آشکار کرده است. برای مثال، پیروان عیسی مسیح در متی ۵: ۱۴ نور جهان نیز توصیف شده اند، همچنین کتاب مقدس هم به عنوان یک نور در مزامیر ۱۱۹: ۱۰۵ معرفی شده است.
پس با در نظر گرفتن این آیات می توان متوجه شد که از طریق کلام خدا هر کسی می تواند فرزند خدا محسوب شود.
آیه ۱۴: انسان شدن کلام
آ یه ۱۴ این باب، اولین آیه ای است که مستقیمأ در مورد خود عیسی مسیح صحبت می کند و در مورد هیچکس یا (چیزی) دیگر نیست.
“و کلام، انسان شد و در میان ما مسکن گزید. ما بر جلال او نگریستیم، جلالی شایستۀ آن پسر یگانه که از جانب پدر آمد، پر از فیض و راستی.” (یوحنا ۱: ۱۴)
آیه ۱۴ یوحنا توصیف می کند که عیسی به عنوان "کلام خدا" شکل گرفت و تبدیل به انسان شد. این همان دلیلی است که نشان می دهد عیسی می تواند خدا را به ما نشان دهد و یا تصویری از او باشد؛ درست مشابه کتاب مقدس، فرشتگان، و یا خلقت که تمام اینان به ما نشان می دهند خدا چه شکلی و چگونه می تواند باشد. همچنین نکات دیگری هم وجود دارند، ازجمله اینکه عیسی به ما فیض و حقیقت خدا را نشان داد، که چگونه خدا گناهان ما را از طریق او بخشید و چگونه ما از طریق او به حقیقت دست پیدا کردیم.
عیسی مسیح پسر منحصر به فرد خدا نیز است. که به معنی این است که خدا هیچ پسر دیگری مشابه و مانند عیسی مسیح ندارد. کلمه یونانی که در اینجا استفاده شده "مونوگِنِس μονογενής" بوده، که معنی پسر یگانه و جسمانی خدا است. همینطور باید در نظر داشت که تمام کسانی که از کلام خدا پیروی می کنند، می توانند پسران خدا خوانده شوند، اما نه مشابه و به همان معنایی که عیسی مسیح بود.
آیات ۱۵ تا ۱۷: جزئیات بیشتر درباره عیسی
سه آیه بعد اطلاعات بیشتری در مورد عیسی به ما می دهند:
۱۵_ یحیی بر او شهادت می‌داد و ندا می‌کرد که «این است کسی که درباره‌اش گفتم: ”آن که پس از من می‌آید بر من برتری یافته، زیرا پیش از من وجود داشته است“. ۱۶_ از پُری او ما همه بهره‌مند شدیم، فیض از پی فیض. ۱۷_ زیرا شریعت به واسطۀ موسی داده شد؛ فیض و راستی به واسطۀ عیسی مسیح آمد. (یوحنا ۱: ۱۵-۱۷)
آیه ۱۵ مقایسه ای بین یحیی و عیسی است. عیسی از یحیی مهمتر بود، زیرا که او از یحیی والامقام تر بوده و هست؛ او همیشه از یحیی بالاتر بود، حتی از همان ابتدا. در کتاب مقدس کلمه "پیش" اغلب به معنی "والامقام تر" است. همچنین یک کلمه متفاوت یونانی دیگر هم وجود دارد که به معنی "زمان قبل" می باشد، اما آن کلمه ای که در اینجا استفاده شده این کلمه نیست.
آیه ۱۶ به چیزهایی که بوسیله عیسی به ما رسیده است تاکید می کند. مانند بخشش گناهان، که حتی ما لایق دریافت آنان نیستیم، اما این بوسیله فیض خداوند به ما عطا شده است. تمام کاری که ما می توانیم انجام دهیم این است که آن را قبول کنیم و بخاطر آن از خدا و عیسی مسیح سپاسگذار باشیم.
آیه ۱۷ مقایسه ای بین عیسی و موسی است. موسی شریعت خدا را آورد، که در پنج کتاب اول کتاب مقدس موجود بوده و می توان آن را مشاهده کرد. با این حال، این محکومیت ما را به ما نشان می داد که چگونه از راه خدا دور شده ایم، اما عیسی، فیض، بخشش گناهان، و حقیقت را برای ما آورد. این موضوع خیلی با کتاب های موسی تفاوت دارد. کتاب های موسی همچنین از حقیقت برخوردار بودند و از طرف خداوند بودند، اما راه موسی فراهم نشد تا به معنای بخشیده شدن گناهان ما برای همیشه باشد، بلکه فیض، حقیقت، و بخشش گناهان بوسیله عیسی آمد.
آیه ۱۸: خلاصه
این بند با یک خلاصه در آیه ۱۸ به پایان می رسد، چیزی که ما باید از آن درس بگیریم
هیچ‌کس هرگز خدا را ندیده است. امّا آن پسر یگانه که در آغوش پدر است، همان او را شناسانید. (یوحنا ۱: ۱۸) NMV
در برخی از ترجمه های جدید از کلمه "خدا" بجای کلمه "پسر" استفاده شده است. این چیزی است که تنها در بخش کمی از نسخه های خطی یافت شده است. اما اینطور به نظر می رسد که در نسخه اصلی از کلمه "پسر" در این قسمت استفاده شده است.
همچنین نکته دیگری که وجود دارد این است که ما نمی توانیم خدا را بطور دقیق بشناسیم، تا زمانی که او خودش را به ما آشکار سازد؛ ما می توانیم از خلقت نتیجه بگیریم که خدا وجود دارد، اما ما نمی توانیم چیزهایی مانند فیض خدا را تا زمانی که او خود را به ما آشکار نکرده است بفهمیم. و این همان هدف عیسی مسیح است - هیچکس هرگز خدا را ندیده است، اما عیسی می تواند خدا را به ما بشناساند.
دیگر بندهای مشابه
بندهای دیگری هم وجود دارند که به ما یک تصویر مشابه را از کلام خدا می دهند، برای مثال می توانیم به نامه عبرانیان اشاره کنیم.
۱_ در گذشته، خدا بارها و از راههای گوناگون به واسطۀ پیامبران با پدران ما سخن گفت، ۲_ امّا در این ایام آخر به واسطۀ پسر خود با ما سخن گفته است، پسری که او را وارث همه چیز مقرر داشت و به واسطۀ او جهان را آفرید. ۳_ او فروغِ جلالِ خدا و مظهر کامل ذات اوست، و همه چیز را با کلام نیرومند خود نگاه می‌دارد. او پس از پاک کردن گناهان، به دست راست مقام کبریا در عرش برین بنشست. ۴_ پس به همان اندازه که نامی برتر از فرشتگان به میراث بُرد، از مقامی والاتر از آنها نیز برخوردار شد. (عبرانیان ۱: ۱-۴)
مانند انجیل یوحنا این بند هم با این موضوع شروع می شود که، خدا خود را در گذشته آشکار کرده است. در عهد عتیق می توان دید که خدا خود را از راه های گوناگونی و در زمان های متفاوتی به مردم آشکار می کند. اما هم اکنون، او به بوسیله پسر خود با ما سخن گفته است. بند های اولیه عبرانیان برای این نوشته شده اند تا به ما نشان دهند که بزرگترین آشکار سازی خدا در عیسی مسیح بود – خدا از طریق عیسی مسیح خود را بهتر و کاملتر از هر راه دیگری که به بشر آشکار کرده بود آشکار کرد.
این بند توصیف می کند که عیسی یک "تجلی دقیق از ذات خدا است". همچنین بیان می کند که عیسی نزدیکترین تصویر ممکن به خدا است. با این وجود، او تنها یک تصویر است، نه خود خدا. یک تصویر که مانند اصل به نظر می رسد، اما مشابه اصل نیست. عیسی تصویری از خدا است، که به ما نشان می دهد خدا چه تصویری می تواند داشته باشد، درست مانند توصیف یوحنا باب یکم.
همچنین دوم قرنتیان هم به این اشاره دارد که عیسی تصویری از خداست:
خدای این عصر ذهنهای بی‌ایمانان را کور کرده تا نورِ انجیلِ جلالِ مسیح را که تصویر خداست، نبینند. (۲ قرنتیان ۴: ۴)
دوباره شرحی دیگر را می توانیم ببینیم که عیسی را مانند تصویری از خدا بیان کرده است. این شرحی است که در سرتاسر کتاب مقدس به آن اشاره شده است، یعنی کسی که خدا را به بهترین شکل ممکن به ما نشان می دهد، بدون اینکه خدا باشد، همچنین به این اشاره دارد که عیسی کسی است که بین آدمیان و خدا قرار گرفته است.
زیرا تنها یک خدا هست و بین خدا و آدمیان نیز تنها یک واسطه وجود دارد، یعنی آن انسان که مسیحْ عیسی است (۱ تیموتائوس ۲: ۵)
 
== لوگوس و متکلمین مسیحی ==