سبکشناسی معماری ایرانی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←رازی |
جز ←اصفهانی |
||
خط ۱۷۱:
'''شیوه اصفهانی''' نام آخرین نوع شیوه [[معماری ایرانی|معماری سنتی ایرانی]] است، و دو دوره دارد که دوره نخست آن به زمان [[قراقویونلوها]] بازمیگردد.
به حکومت رسیدن سلسله [[دودمان صفوی|صفوی]] در ایران موجب به وجود آمدن حکومتی شد که ایران بعد از [[شاهنشاهی ساسانی|سلسله ساسانیان]] به خود ندیده بود. مذهب ([[شیعه]]) و تشکیلات منضبط ناشی از آن باعث گردید که این دولت بر تمام شئون زندگی مرم مسلط گردد اوج گرفتن حیات عقلی شیعه در این دوره که ملازم با تجمع متفکران و اندیشمندان شیعه در مراکز عمده آن روزگار به ویژه [[اصفهان]] و تبادل آراء و افکار آنان است، دوره جدیدی را در زمینه [[حکمت و فلسفه]] شیعه به همراه داشت۳۱ و جلوه از تمدن را در این کشور پایهگذاری کرد؛ و حکومت بنا به سنتها گذشته سازماندهی، راهاندازی و ایجاد تا سیسات و تجهیزات زیر ساختی را عمداً بر
[[پرونده:Madreseh-e-chahar bagh esfahan.jpg|بندانگشتی|چپ|250px|[[مدرسه چهارباغ]] اصفهان]]
[[پرونده:Palacio Hasht Behesht, Isfahán, Irán, 2016-09-20, DD 75-77 HDR.jpg|بندانگشتی|250px|چپ|نمایی از سقف یکی از تالارهای [[کاخ هشتبهشت]]]]
|