گوان یو: تفاوت میان نسخه‌ها

'''گوان یو''' (در ۱۹ فوریه 220 درگذشت) یک [[افسر]] جنگ‌سالار [[لیو بی]] در دوران زمام‌داری [[سلسله هان]] بود. او بزرگترین سردار جنگآور زمان خود بود و نقش برجسته‌ای در جنگ داخلی که منجر به نابودی سلسله هان شد، داشت و باعث ایجاد [[شو هان|امپراتوری لیو بی]] پادشاهی شو شد.او چند سالی هم به کائو کائو خدمت کرد و توانست در جنگ گواندو فرماندهان ارشد ارتش یوان شائو(ون چو و یانگ لیانگ)را بکشد .در ژاپن انیمه‌ای به نام [[افسانه سه برادر]] به بررسی زندگی او و برادرانش پرداخته‌است. سلاح معروف وی که در جنگها مورد استفاده قرار می‌داد گوان دائو بود.هنگامی که لیوبی خود را پادشاه هانژونگ نامید گوان یو مغرور شد و به دنبال کسب موفقیتی برای لیو بود تا دوباره خود نمایی کند بنابر این تمام ارتش خود را از جینگژو خارج کرد(بر خلاف دستور لیو و ژوگ لیانگ)و به فانچنگ حمله کرد.او ابتدا توانست فانچنگ را اشغال کند ولی از طرف وو و وی به او حمله شد و جینگژو سقوط کرد سپس ارتش متحد سان و کائو گوان را در فانچنگ شکست داد و گوان یو فرار کرد. بعد از اشغال جینگ جوژو توسط پادشاهی وو(فرماندهی سپاه اووو را لومنگ برعهده داشت) گوان یو تمام نیروهای خود را در این جنگ از دست داده و مجبور به خودکشی شد.و بعد از مرگ وی جنازه او در لویانگ به خاک سپرده شد.

بعد از تسلط لیو بی به چنگ دو وی به عنوان ژنرال اصلی لیوبی به عنوان یکی از پنج ژنرال ببر در کنار [[شانگ فی]]، [[جائو یون]]، هوان ژونگ و ماچائو معرفی شد. وی دوسه پسر به اسامی گوان پینگ و گوان زیزینگ و گوان زو داشت. وی سمبول وفاداری و شجاعت بود؛ و بعد از مرگ به عنوان یکی از خدایان پرستیده شد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ چین از آغاز تا قرن 21|نام خانوادگی=عزیزی|نام=سعید|ناشر=انتشارات سید علی زاده|سال=1397|شابک=۹۷۸-۶۰۰-۸۸۱۰-۳۲-۲|مکان=یزد|صفحات=160}}</ref>