عیسی صدیق: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عیسی صدیق''' (۲۸ خرداد ۱۲۷۳ [[تهران]] - ۱۶ آذر ۱۳۵۷ تهران) ملقب به '''صدیق اعلم'''، ادیب، [[نویسنده]] و سومین رئیس [[دانشگاه تهران]] بود.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب= وزیران علوم و معارف و فرهنگ ایران|ناشر= مرکز نشر دانشگاهی|شهر=تهران |کوشش= |ویرایش= اقبال یغمایی|سال= ۱۳۷۵ |شابک=|نویسنده= |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= ص ۳۴۱–۳۵۳|مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref><ref>''آموزش و پرورش در ایران''. ناصر تکمیل همایون. دفتر پژوهش‌های فرهنگی. شابک ۹۶۴-۳۷۹-۰۹۲-۴ ۱۳۸۵ ص۸۷–۸۸</ref>

در تهران در محلهٔ بین بازارچه نایب‌السلطنه و [[حمام قبله (حمام خانم)|حمام قبله]] به دنیا آمد. پدرش میرزا عبدالله شاملو ملقب به صدیق‌التجار اصفهانی از نوادگان [[میرزا مهدی خان استرآبادی]] بود. تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در مدارس [[مدرسهدبیرستان ادب|ادب]]، [[مدرسه کمالیه|کمالیه]] و [[دارالفنون]] فرا گرفت و در سال ۱۲۹۰ جزو اولین گروه از دانشجویان اعزامی به خارج در دورهٔ بعد از مشروطیت بود که عازم [[فرانسه]] شد.

عیسی صدیق در سال ۱۲۹۷ به ایران بازگشت و به سمت بازرس مدارس منصوب شد. چندی نیز رئیس معارف [[گیلان]]، رئیس تعلیمات عالیه، معلم در [[دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران|مدرسهٔ حقوق]]، [[دارالفنون]] و [[دانشسرای عالی|دارالمعلمین مرکزی]]، رئیس دفتر [[وزارت فوائد عامه ایران|وزارت فواید عامه]]، نمایندهٔ ایران در [[مجمع بین‌المللی آموزش و پرورش]] در ژنو و رئیس دفتر [[وزارت عدلیه]] بود.