معروف‌ترین پروتکل لایه انتقال پروتکل کنترل انتقال یا TCP) Protocol. این پروتکل نام خود را از مجموعه پروتکل اینترنت یا همان TCP/IP وام گرفته‌است. از این پروتکل در انتقالات اتصال گرا استفاده می‌شود در حالیکه پروتکل بدون اتصال UDP برای انتقالات پیام ساده مورد استفاده قرار می‌گیرد. TCP پروتکل پیچیده تری است و این پیچیدگی به واسطه طراحی وضعیت محوری است که در سرویس‌های انتقالات قابل اطمینان و جریان داده تعبیه شده‌است. از دیگر پروتکل‌های عمده در این گروه می‌توان به <nowiki>[[پروتکل کنترل ازدحام دیتاگرام]]</nowiki> DCCP) Datagram CongestionControl Protocol) و <nowiki>[[پروتکل انتقال کنترل جریان]]</nowiki> SCTP) Stream Control Transmission Protocol) اشاره نمود.
== در پروتکل انتقال ابرمتن به دنباله‌ای از درخواست‌ها و پاسخ‌ها جلسه گفته می‌شود. کلاینت با ایجاد یک اتصال هدایت انتقال () بر روی یک درگاهِ از پیش تعیین شده بر روی سرور (معمولاً درگاه شماره ؛ فهرست عددهای درگاه و )، جلسه را آغاز می‌کند. سرور وب همواره بر روی درگاه در انتظار درخواست‌های کلاینت‌ها پاسخدر پروتکل انتقال ابرمتن به دنباله‌ای از درخواست‌ها و پاسخ‌ها جلسه گفته می‌شود. کلاینت با ایجاد یک اتصال هدایت انتقال () بر روی یک درگاهِ از پیش تعیین شده بر روی سرور (معمولاً درگاه شماره ؛ فهرست عددهای درگاه و )، جلسه را آغاز می‌کند. سرور وب همواره بر روی درگاه در انتظار درخواست‌های کلاینت‌ها پاسخ. بعد از دریافت درخواست ارسال شده، سرور با ارسال یک خط وضعیت و بدنه، پاسخ کلاینت را به او بازمی‌گرداند. بدنه بستهٔ پاسخ معمولاً حاوی منبع درخواست شده‌است؛ با این حال از آن برای ارسال خطا و اطلاعات دیگر نیز استفاده می‌شود.سرویس‌ها بعد از دریافت درخواست ارسال شده، سرور با ارسال یک خط وضعیت و بدنه، پاسخ کلاینت را به او بازمی‌گرداند. بدنه بستهٔ پاسخ معمولاً حاوی منبع درخواست شده‌است؛ با این حال از آن برای ارسال خطا و اطلاعات دیگر نیز استفاده می‌شود.سرویس‌ها ==
== سرویس‌ها ==
سرویس‌های زیادی وجود دارد که می‌تواند توسط یک پروتکل در لایه انتقال ارائه شود که می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
* [[ارتباط اتصال گرا]] یا Connection-oriented communication: این نوع ارتباط را که می‌توان آن را [[جریان داده]] نیز تفسیر کرد می‌تواند مزایای متعددی را برای برنامه کاربردی به ارمغان بیاورد. در حالت عادی کار کردن با آن راحتتر از کار کردن با ارتباط بدون اتصال یا Connection-less است. یکی از پروتکل‌هایی که این نوع سرویس را ارائه می دهد پروتکل TCP می‌باشد.
* [[مرتب‌سازی بایتی]] یا Byte Orientation : به جای اینکه برنامه کاربردی پیام‌های دریافت شده از سیستم ارتباطی را بر اساس فرمتی نامشخص پردازش کند، اغلب [[جریان داده]] را به صورت ترتیبی از [[بایت|بایت‌ها]] می خواند که این کار به مراتب آسان تر خواهد بود. این ساده‌سازی به برنامه کاربردی امکان می دهد که بتواند با فرمت‌های مختلفی از پیام‌ها کار کند.
* تحویل با ترتیب یکسان : [[لایه شبکه]] معمولاً قادر به تضمین این مسئله نیست که داده‌های بسته‌های دریافت شده دقیقاً همان ترتیبی را دارند که از سیستم ارسال‌کننده فرستاده شده‌اند. وظیفه مرتب‌سازی بسته معمولاً در لایه انتقال صورت می پذیرد.
* [[قابلیت اطمینان]] : به دلیل خطاها و تراکم‌های شبکه‌ای احتمال اینکه بسته‌های اطلاعاتی از بین بروند وجود دارد. با استفاده از تکنیک‌های [[کد شناسایی خطا]] از قبیل [[مجموع مقابله‌ای]] یا checksum، پروتکل انتقال بررسی می‌کند که آیا داده‌ها سالم هستند یا خیر. این پروتکل نتیجه بررسی خود را بوسیله ارسال کند ACK (به معنای صحت داده ها) و NACK (به معنای خرابی داده ها) به فرستنده اعلام می‌کند. ممکن است طرح‌های [[درخواست تکرار خودکار]] برای ارسال دوباره اطلاعات آسیب دیده یا از بین رفته مورد استفاده قرار گیرد.
* [[کنترل جریان]] یا Flow Control : بعضی اوقات نرخ انتقال اطلاعات بین دو نود بایستی مدیریت شود تا از ارسال سریع تر فرستنده نسبت به گیرنده اطلاعات که می‌تواند منجر به سرریز [[بافر]] داده‌ای گیرنده شود جلوگیری به عمل آید.
* [[پیشگیری از تراکم]] یا Congestion Avoidance : [[کنترل تراکم]] می‌تواند ترافیک وارد شده به شبکه مخابراتی را مدیریت کرده و با اعمال ممنوعیت ورود هر نوع امکان ارتباطی یا پردازشی از سوی نودهای شبکه تصادم یا تراکم را کاهش دهد. همچنین این سرویس می‌تواند با در اختیار گرفتن منابع، باعث کاهش نرخ ارسال بسته‌های اطلاعاتی شود. برای مثال، [[درخواست تکرار خودکار]] می‌تواند شبکه را در حالتی متراکم نگه دارد؛ این موقعیت می‌تواند با اعمال پیشگیری‌های تراکمی به کنترل جریان به حداقل برسد. با این کار مصرف پهنای باند از همان ابتدای انتقال اطلاعات یا بعد از ارسال مجدد بسته‌ها در سطحی پایین و ایمن باقی خواهد ماند.
* تسهیم یا [[مالتی پلکسینگ]] (Multiplexing) : [[پورت TCP و UDP|پورتها]] می‌تواند چندین مقصد پایانی را بر روی یک نود فراهم آورد. برای مثال، نام موجود در آدرس پستی می‌تواند نمایانگر نوعی از تسهیم و تفکیک بین چندین گیرنده در یک محل باشد. برنامه‌های کاربردی بر روی پورت‌های مخصوص به خودشان به اطلاعات گوش می دهند که این کار این امکان را فراهم می‌آورد که از چندین [[سرویس شبکه]] به صورت هم‌زمان استفاده کنیم. این سرویس بخشی از لایه انتقال در مدل TCP/IP است، اما در مدل OSI این سرویس بخشی از [[لایه نشست]] می‌باشد.
