بنابر نقل [[ابن ابی الحدید]]، در پی بخشش مبالغ [[بیت المال]] به [[مروان بن حکم]]، [[زید بن ثابت]] و دیگران توسط عثمان خلیفه سوم،عثمان، ابوذر در کوچه و خیابان فریاد می‌زد و اعتراض می‌کرد تا اینکه عثمان، او را از [[مدینه]] اخراج و به [[شام]] تبعید کرد.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، دار إحیاء الکتب العربیة، ۱۳۷۸ق، ج۸، ص۲۵۶.</ref> اما اعتراض‌های او به کارهای معاویه در شام موجب شد که معاویه او را به مدینه بازگرداند.<ref>امین عاملی، اعیان الشیعة، دار التعارف، ۱۴۰۶ق، ج۴، ص۲۳۷.</ref> وی پس از آن در مدینه زندگی می‌کرد و بخاطر اعتراض به حکومت اشرافی، [[عثمان]] او را به صحرای بی آب و علف [[ربذه]] تبعید کرد و در غربت و در سال ۳۱ یا ۳۲ هجری/۳–۶۵۲ میلادی در آن جا درگذشت.<ref name="EI"/>
