فلسفه شادی: تفاوت میان نسخه‌ها

فلسفه‌ی شادی، دقدقه‌ي فلسفی در مورد وجود، طبیعت و دستیابی به شادی است. برخی فلاسفه در این باورند که شادی را می‌توان به عنوان یک هدف اخلاقی و یا وجهی از شانس دانست. مسلما در اکثر زبان‌های اروپایی شادی با خوش‌شانسی هم‌معنا است<ref>Cassin et al. ''Dictionary of Untranslatables''. Princeton University Press, 2014. Print.</ref>. بر این اساس فلاسفه معمولا شادی را یا به عنوان یک حالت ذهنی و یا یک زندگی که کام آن شخص پیش می‌رود می‌دانند<ref>''Happiness''. ''stanford.edu''. Metaphysics Research Lab, Stanford University. 2011.</ref>. به دلیل دقدقه‌ي عملگرایانه برای درسترسی پیدا کردن به شادی، ‌تحقیق در روانشناسی راه را برای خیلی از فلاسفه در جهت بسط فلسفه‌هایشان باز کرده است<ref>Sturt, Henry (1903). "Happiness". ''International Journal of Ethics''. '''13''' (2): 207–221. [[Doi (identifier)|doi]]:10.1086/intejethi.13.2.2376452. [[JSTOR (identifier)|JSTOR]] 2376452. [[S2CID (identifier)|S2CID]] 222446622.</ref>.