زبان سومری، از نظر “زبان‌شناسی” با تمامی زبان‌های هم دورۀ خود متفاوت بوده است؛ از این‌رو بسیاری از مردم بر این تمدنباوراند که “همه چیز” از جهاتسومر آغاز گردیده؛ چرا که سومریان باستان، دارای پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌یی در زمینۀ هنر، معماری، پزشکی، ریاضیات، گوناگوننجوم بسیارو ابتدایی… بودبوده‌اند. هر شهر برای خود شاه خاصی داشت بنام پاتسی یا [[کاهن]]، از همین کلمه آشکار می‌شود که حکومت تا چه حد با دین پیوستگی داشته‌است. سازمان ملوک الطوایفی وسیله حفظ نظام اجتماع بود. سومریان پاره‌ای از موارد استفاده از مس و قلع را می‌دانستند و از مخلوط آن‌ها مفرغ می‌ساختند اما به هر حال فلز برای آن‌ها عنصری تجملی بود. ابزار کار سومریان بیشتر با سنگ چخماق ساخته می‌شد. بیشتر کالاها از راه آب حمل و نقل می‌شدند و چون سنگ در سومر کمیاب بود از خلیج پارس یا قسمت‌های شمالی دو نهر با قایق آورده می‌شد. شگفت انگیزترین چیزی که از سومریان باقی مانده، خط‌نویسی این مردم است. پیدایش [[خط میخی سومری|خط میخی]] و مراحل تطور و تکامل آن بزرگترین منتی است که [[سومر]]یان بر تمدن بشر دارند.<ref name="ReferenceB">ویلیام جیمز دورانت، مشرق زمین گاهواره تمدن.</ref>
