رشته مترجمی زبان انگلیسی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Fixed typo, Fixed grammar, Omitted a part. برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با برنامهٔ اندروید |
Kaveh javid (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه وظیفه تازهوارد |
||
خط ۴:
رشته مترجمی [[زبان انگلیسی]] یکی از رشتهها در [[دانشگاه|دانشگاههای]] [[ایران]] است که در آن کار ترجمه از [[زبان فارسی]] به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] و بالعکس به دانشجویان آموخته میشود. این رشته در سطح کاردانی کارشناسی کارشناسی ارشد و دکترا در بیشتر دانشگاهها و موسسات [[آموزش عالی ایران]] وجود دارد. یک رشته نظری و عمومی با عنوان [[مطالعات ترجمه]] (که به یک زبان خاص مربوط نمیشود) در مقاطع بالاتر هم وجود دارد.
دروس رشته مترجمی زبان انگلیسی به سه بخش دروس عمومی، تخصصی پایه و تخصصی اصلی تقسیم میشود که دروس عمومی و تخصصی پایه بین دو رشته زبان و [[ادبیات انگلیسی]] و مترجمی [[زبان انگلیسی]] مشترک است و دروس [[تخصصی]] اصلی مجزا میباشد. یعنی دانشجویان رشته مترجمی در این بخش، انواع دروس ترجمه مثل ترجمه انفرادی، ترجمه پیشرفته، [[ترجمه متون ادبی]] و اصول و روش ترجمه را می گذرانند و دانشجویان زبان و ادبیات انگلیسی شعر، [[ادبیات نمایشی]]، رمان و [[تاریخ ادبیات]] انگلیسی را مطالعه میکنند.
در ضمن لازم است گفته شود که حتی در بخش دروس تخصصی اصلی نیز واحدهای مشترکی بین دو رشته وجود دارد که از جمله میتوان به [[زبان شناسی]] اشاره کرد.
در ترمهای اول این رشته، چارچوب اولیه ترجمه و تفاوت [[زبان ها]] به دانشجویان آموزش داده میشود و تئوری ترجمه به سادهترین وجه مطرح می گردد. در ترمهای آخر نیز انواع تئوریهای ترجمه مطرح شده و یک نگرش نظری کلی در مورد ترجمه به [[دانشجویان]] داده میشود و همچنین دانشجویان به مرور ترجمه جملات کوتاه و بلند و سپس جملات پیچیده و مرکب یا بندهای طولانی و بالاخره ترجمه متون ادبی یا متونی که دارای محتوای سنگینی هستند میپردازند. در ضمن دانشجویان این رشته با مطالعه درس زبان شناسی، ساختار زبان انگلیسی را به جای یاد گرفتن، لمس میکنند. و به همین دلیل سریعتر و مطلوبتر از زبانی به زبان دیگر گذر کرده و قادر به ترجمه کتبی یا شفاهی زبان میگردند.
همانطور که یک دانشجوی زبان و [[ادبیات فارسی]]، پیش از ورود به دانشگاه زبان فارسی را آموخته و با ادبیات آن آشنا است و در دانشگاه به تجزیه و تحلیل زبان فارسی (زبان شناسی، [[دستور زبان]] و اصول نگارش و ویرایش) و [[ادبیات]] (سبک شناسی، [[صنایع ادبی]]، انواع ادبی، متون نظم و نثر کلاسیک و تاریخ ادبیات) میپردازد. دانشجوی زبان انگلیسی نیز نباید دانشگاه را محلی برای [[آموزش ابتدایی]] زبان بداند، بلکه باید پیش از ورود به دانشگاه با زبان انگلیسی آشنایی کامل داشته و سپس در دانشگاه با ادبیات یا مترجمی زبان انگلیسی آشنا گردد. اما بسیاری از دانشجویان این دو رشته، هنگام ورود به دانشگاه آمادگی لازم را ندارند و نمیتوانند انگلیسی صحبت کنند یا بدون غلطهای ساختاری و واژگانی متنی ساده را به انگلیسی بنویسند.
مشکل عمده دانشجویان زبان انگلیسی در بدو ورود به دانشگاه این است که آنها تاکنون زبان را به صورت نظری یاد گرفتهاند نه عملی. یعنی از گرامر انگلیسی اطلاع دارند اما نمیتوانند به این زبان صحبت کنند. به همین دلیل استادان ناگزیرند طی سه ترم اول، دروس پایه زبان شامل خواندن، نگارش و مکالمه را آموزش دهند و سپس وارد دروس اصلی و اختصاصی زبان و ادبیات انگلیسی شوند.
|