۳-ادات تشبیه: به اداتی که نشانگر تشبیه هستند، ادات تشبیه گفته میشود. پرکاربردترین این ادات عبارتاند از: «مانند، مثل، همانند، بهسان، چون، چو، به کردار، پنداری، گویی، به رنگ، به شکل، به اسلوب و…».
۴-وجه شبه: به امر ادعایی که ارتباط مشبّه و مشبّهبه را نشان میدهد و نحوهٔ مانندگی آنها را نشان میدهد، وجه شبه میگویند.میگ
یا تشبیه مرسل میگویند.
تشبیهی که در آن نه وجه شبه ذکر شود و نه ادات تشبیه بلیغ است. تشبیه بلیغ رساترین، زیباترین و مؤثرترین تشبیهات است. تشبیه بلیغ
{{شعر}}
{{ب|یکی نیزهٔ تیز برداشت گیو|چو دندان غول و چو چنگال دیو}}
{{پایان شعر}}
تشبیه مفرد به مفرد:دو طرف تشبیه هر دو مفرد باشد. مانند تشبیه روی به گل.
تشبیه مرکب به مرکب: دو طرف تشبیه دو چیز یا بیشتر باشد.
{{شعر}}
{{ب|می اندر کف ساقی بیحجاب|سهیلی است در پنجهٔ آفتاب}}
{{پایان شعر}}
تشبیه جمع:یک چیز را به چند چیز تشبیه کنند.
{{شعر}}
{{ب|برخیز که شد بار دگر ابر بهار|از بهر صفای بوستان و گلزار}}
{{پایان شعر}}
تشبیه تسویه: چند چیز را به یک چیز تشبیه کنند.
تشبیه مفروق:هرگمثال:
(تن در جامه به باده دÃÃ
*
* مثال:
{{شعر}}
{{ب|شبی چون چاه بیژن تنگ و تاریک| چو بیژن در میان چاه او من}}
{{پایان شعر}}
(شاعر شب را به چاه بیژن و خود را به بیژن در چاه تشبیه کرده است)
* مثال:ست نوازنده ارغنون تشبیه کرده است)
* مثال:
{{شعر}}
{{ب|آن برگ رزان بین که بر آن شاخ رزانست|گویی به مثل پیرهن رنگرزانست}}
{{پایان شعر}}
([[منوچهری]] در این شعر رنگ برگ درختان
پاییزی را به پیرهن رنگرزان تشبیه کرده است)
* مثال:
{تو آفتاب و دلم همچو سایه در پی تو}
(در اینجا تو به آفتاب تشبیه شده و دل من به سایه)
== منابع ==
{{پانویس}}
* {{یادکرد|فصل= |کتاب=تاریخ ادبیات در ایران|نویسنده=ذبیحالله صفا|ترجمه=|ناشر=ابنسینا|شهر=تهران |کوشش= |ویرایش= |صفحه=۴۴۸ |سال=۱۳۴۲|شابک=}}
* [[شفیعی کدکنی]]، محمدرضا. صور خیال در [[شعر فارسی]]. تهران. انتشارات نیل ۱۳۵۰
* همایی، جلال الدین، فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران، هما، ۱۳۸۴
[[رده:آرایههای ادبی]]
|