شعر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جزبدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۸:
== دیدگاه ارسطو ==
در میان منطق‌دانان و فلاسفهٔ قدیم، کسی که به‌طور مدوّن و مشروح به شعرشناسی منطقی پرداخته، [[ارسطو]] است. اگرچه کسانی قبل از او نیز همچون [[بقراط]]، [[اریستوفانس]] و [[افلاطون]] دربارهٔ شعر، سخن گفته‌اند. اما [[فن شعر]] ارسطو تنها رسالهٔ مستقل و منطبق بر منهج نقد در این باره می‌باشد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = زرین کوب، عبدالحسین |نشانی = |عنوان = یادداشت‌ها و اندیشه‌ها | ناشر = نشر جاودان | تاریخ= 1362 | صفحه= ص 64}}</ref>
ارسطو نظریهٔ ادبی خود را بر پایهٔ «محاکات» (تقلید واقعیت) بنا می‌کند و سه عنصر وزن (ایقاع)، [[لفظ]] و هماهنگی را رکن‌های شعر و ابزارهای محاکات می‌شمارد. بر این اساس در طبقه‌بندی ارسطو، انواع اصلی شعر، یعنی [[حماسه]]، [[تراژدی]]، [[کمدی]]، و انواع وابسته به آن مانند آواز [[دیتیرامب]]، [[موسیقی]] و شعر غنایی و [[رقص]]، همگی در جوهر هنریِ تقلید مشترک هستند و تمایز آن‌ها از یکدیگر به سبب تفاوت در ابزارهای تقلید (عناصر سه‌گانه)، مضمون تقلید و شیوهٔ تقلید است.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده=ارسطو |نشانی=http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=5179 |عنوان=بوطیقا، جلد: 13 |ناشر=مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی |تاریخ=1362 |صفحه=ص 64. |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20101217085333/http://cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=5179 |تاریخ بایگانی=۱۷ دسامبر ۲۰۱۰ |accessdate=۱۱ اکتبر ۲۰۱۲ |dead-url=yes }}</ref>
ارسطو در بخشی از توضیحات خود دربارهٔ ماهیت شعر و عملکرد شاعر چنین می‌گوید: «کار شاعر آن نیست که امور را آن‌چنان که روی داده است به دقت نقل کند، بلکه کار او این است که امور را به روشی که ممکن است اتفاق افتاده باشد، روایت کند. تفاوت شاعر و مورخ در این نیست که یکی روایت خود را در قالب شعر درآورده است و آن دیگری در قالب نثر، زیرا ممکن است تاریخ هرودت به رشته نظم درآید. اما همچنان تاریخ خواهد بود. شعر، فلسفی‌تر از تاریخ است و بیشتر از امر کلی حکایت می‌کند؛ در صورتی که تاریخ از امر جزئی حکایت می‌کند. مقصود از امر کلی در شعر این است که شخص چنین و چنان فلان کار یا فلان کار دیگر را به حکم احتمال یا بر حسب ضرورت در شرایط و احوالی خاص انجام دهد. در تاریخ هدف همین است اما امر جزئی، مثلاً کاری که شخص معینی چون الکیبیادس کرده است یا ماجرایی برای او اتفاق افتاده است».<ref>{{یادکرد وب |نویسنده=احمدی‌سعدی، عباس |نشانی=http://www.hawzah.net/fa/ArticleView.html?ArticleID=79649&ParentID=82697 |عنوان=جایگاه شعر در منطق(1) |ناشر=پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه |تاریخ=1388 |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/6CydT0bp3?url=http://www.hawzah.net/fa/ArticleView.html?ArticleID=79649&ParentID=82697 |تاریخ بایگانی=17 دسامبر 2012 |بازبینی=11 اكتبر 2012 }}</ref>
| |||