آدولف هیتلر: تفاوت میان نسخه‌ها

بعد از پایان [[جنگ جهانی اول]]، هیتلر به [[مونیخ]] بازگشت.{{sfn|Bullock|1999|p=۶۱}} او که تحصیلات مرسوم را دارا نبود و چشم‌اندازی شغلی برای خود نمی‌دید، در ارتش ماند.{{sfn|Kershaw|1999|p=۱۰۹}} در ژوئیه ۱۹۱۹، او به یک مأمور اطلاعاتی یکی از واحدهای شناسایی [[رایشسور]]<ref group="و">Reichswehr</ref> تبدیل و وظیفه تأثیرگذاری بر دیگر سربازان و نفوذ در [[حزب کارگران آلمان]] به او محول شد. در یکی از میتینگ‌هایگردهمایی‌های حزب کارگران به تاریخ ۱۲ سپتامبر ۱۹۱۹، دبیرکل حزب [[آنتون درکسلر]]<ref group="و">Anton Drexler</ref> تحت‌تاثیر توانایی سخنوری هیتلر قرار گرفت. او یک نسخه از رساله خود به نام ''بیداری سیاسی من'' که شامل تفکرات [[ضدیهودی]]، [[ناسیونالیسم|ناسیونالیستی]]، [[ضدسرمایه‌داری]] و ضد مارکسیسم بود را به او داد.{{sfn|Kershaw|2008|p=۸۲}} مطابق دستور مافوق‌هایش در ارتش، هیتلر خواستار عضویت در حزب شد{{sfn|Evans|2003|p=۱۷۰}} و بعد از یک هفته، درخواستش را پذیرفتند و با شماره عضویت ۵۵۵ به آن حزب پیوست (هیتلر در واقع پنجاه و پنجمین عضو حزب کارگران آلمان بود، اما آن‌ها برای اینکه خود را حزب بزرگ‌تری بنمایانند، شمارش اعضا را از ۵۰۰ شروع کردند).{{sfn|Kershaw|2008|pp=75, 76}}{{sfn|Mitcham|1996|p=۶۷}}

نخستین پیروان او شامل [[رودلف هس]]،<ref group="و">Rudolf Hess</ref> خلبان سابق نیروی هوایی [[هرمان گورینگ]]<ref group="و">Hermann Göring</ref> و افسر ارتش [[ارنست روم]]<ref group="و">Ernst Röhm</ref> بودند. فرماندهی [[اس‌آ]]،<ref group="و">SA, Sturmabteilung</ref> ارگان [[نظامی‌نما]]ی نازی‌ها که وظیفه نگهبانی از میتینگ‌هایگردهمایی‌های حزب و حمله به رقبای سیاسی را داشت، به روم سپرده شد. [[اوفبا فرنگوینگ]]،<ref group="و">Aufbau Vereinigung</ref> یک گروه از [[ارتش سفید|روس‌های سفید]] تبعیدی در مونیخ و از اولین ناسیونال سوسیالیست‌ها، هم تأثیر به‌سزایی بر تفکرات هیتلر داشتند.{{sfn|Kellogg|2005|p=۲۷۵}} این گروه که توسط صنعت‌گران ثروتمند تغذیه مالی می‌شد، هیتلر را با نظریاتی چون یک توطئه بزرگ یهودی و ارتباط میان [[بلشویک]]ها و [[بازار بین‌المللی]] آشنا کرد.{{sfn|Kellogg|2005|p=۲۰۳}}

در ۸ نوامبر ۱۹۲۳، هیتلر و اس‌آ به یک میتینگگردهمایی عمومی با حضور ۳٬۰۰۰ نفر که توسط گوستاو ریتر فن کار در یک آبجو فروشی در مونیخ برنامه‌ریزی شده بود، حمله کردند. هیتلر سخنرانی کار را مختل کرد و اعلام کرد که یک انقلاب ملی شروع شده‌است؛ او از تشکیل یک دولت ملی جدید توسط اریش لودندورف خبر داد.{{sfn|Kershaw|2008|p=۱۲۸}} هیتلر به تهدید اسلحه از کار، زایسر و لاساو خواست که این موضوع حمایت کنند و آن‌ها نیز پذیرفتند.{{sfn|Kershaw|2008|p=۱۲۸}} نیروهای هیتلر در ابتدا موفق شدند رایشسور محلی و مقرهای [[پلیس]] را اشغال کنند اما کار و همراهانش به سرعت حمایت خود را پس گرفتند. ارتش و پلیس ایالتی هم از او حمایت نکردند.{{sfn|Kershaw|2008|p=۱۲۹}} روز بعد، هیتلر و افرادش به وزارت جنگ باواریا هجوم بردند تا دولت باواریا را برکنار کنند اما پلیس آن‌ها را متفرق کرد.{{sfn|Kershaw|2008|pp=۱۳۰–۱۳۱}} ۱۶ نازی و ۴ افسر پلیس کشته شدند و کودتا شکست خورد.{{sfn|Shirer|1960|pp=۷۳–۷۴}}

معاصران هیتلر خودکشی او را به باطل شدن یک افسون مربوط دانستند.{{sfn|Fest|1974|p=753}}{{sfn|Speer|1971|p=۶۱۷}} حمایت عمومی از هیتلر در زمان مرگش پایین آمده بود و تعداد کمی از [[آلمانی‌ها]] بر مرگ او دریغ خوردند؛ به گفته کرشاو، بیشتر شهروندان و پرسنلکارکنان نظامی مشغول وفق دادن خود با سقوط کشور یا فرار از میدان نبرد بودند و نتیجتاً هیچ اهمیتی به موضوع ندادند.{{sfn|Kershaw|2012|pp=۳۴۸–۳۵۰}} بنا به جان تولاند، مورخ، [[ناسیونال سوسیالیسم]] بدون یک رهبر مانند یک حباب ترکید.{{sfn|Toland|1992|p=۸۹۲}}

هیتلر از فیلم‌های مستند برای ایجاد [[کیش شخصیت]] استفاده می‌کرد. او در طول زندگی سیاسی‌اش در چند فیلم تهیه‌شده برای پروپاگاندا حضور یافت که بیشتر آن‌ها را [[لنی ریفنشتال]]،<ref group="و">Leni Riefenstahl</ref> از پیشتازان فیلم‌سازی مدرن،نوین، ساخت.{{sfn|''The Daily Telegraph'', 2003}} از جمله فیلم‌هایی که هیتلر در آن‌ها حضور پیدا کرد شامل آثار زیر است: