فیلیپ چهارم، پادشاه فرانسه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ImanFakhri (بحث | مشارکت‌ها) ←لید: اصلاح |
ImanFakhri (بحث | مشارکت‌ها) |
||
خط ۳۷:
== زندگی‌نامه ==
وی از خاندان [[کاپتی‌ها]] و پسر [[فیلیپ سوم]] از همسرش [[ایزابل آراگونی]] بود. وی از آنجا که چهره‌ای زیبا داشت در تاریخ لقب زیبا یافته‌است. فیلیپ چهارم به دلیل تعارضاتش با پاپ‌ها مشهور است. در زمان پاپ [[بونیفاس هشتم]] (Boniface VIII) او برای روحانیان نیز وضع مالیات کرد که این امر اعتراض شدید پاپ را برانگیخت. پاپ طی فرمانی روحانیان را از پرداخت مالیات به حکومتی [[سکولاریسم|این‌جهانی]] منع کرد و در تلافی آن فیلیپ نیز خروج سکه از فرانسه را ممنوع کرد و بدین ترتیب پاپ از عواید فرانسه محروم شد. مدتی بعد سربازان فیلیپ پاپ بونیفاس را حبس کردند و در سال ۱۳۰۵ فیلیپ یکی از هوادارانش بنام [[پاپ کلمنت پنجم|کلمنت پنجم]] را در مقام پاپی پذیرفت و او را وادار کرد در شهر [[آوینیون]] فرانسه و تحت انقیاد و نظارت وی «فیلیپ» زندگی کند. وی به دلیل نیاز به پول برای جنگ با [[فلاندری‌ها]] و انگلیسی‌ها چشم طمع به دارایی‌های [[شوالیه‌های معبد]] دوخت و استاد اعظم، ژاک دو موله {{به فرانسوی|Jacques de Molay}} از شوالیه‌های معبد را دستگیر کرد و پاپ را در فشار گذاشت تا آنها را سرکوب کند.▼
[[جنگ مهمیزهای زرین]] در نزدیکی کورتره که سپاهی در برگیرنده دوهزار و پانصد شهسوار و شوالیه و چهار هزار سرباز پیاده که برای سرکوبی شورش [[فلاندرها]] گسیل شده بود به شکست انجامید و پادشاه را بسیار شرمنده کرد. این سرشکستگی سپاهی که در جنگ‌های صلیبی همراهی داشت می‌توانست به کافر خواندن شاه بینجامد، ولی فیلیپ از نفوذش بر پاپ کلمنت پنجم در این مورد سود برد. چندی پس از آن هم شوالیه‌ها را بازداشت و دچار دادگاه‌های مذهبی کرد. سرنوشت دارایی‌ها و اندوخته‌های شهسوارانی که در [[جنگ‌های صلیبی]] پیکار کردند نیز در هاله‌ای از ابهام است، گویا دسته‌ای از اینان در روزگار فیلیپ که می‌خواسته داراییهایشان رابه دست بیاورد از دست وی گریخته و خود را به [[اسکاتلند]] رسانده‌اند. واپسین شهسوار نامی جنگ‌های صلیبی [[ژاک دوموله]] نام داشت که وی را در [[پاریس]] به چوبی بستند و به آتش کشیدند. تاریخ نگاران گفته‌اند که او در میان گدازه‌های آتش [[پاپ]] و فیلیپ چهارم را نفرین کرده و آنها را تا یک سال دیگر به پیش خداوند فراخوانده بود. گویا یک سال پس از آن نیز فیلیپ و پاپ کلمنت پنجم مردند. فیلیپ چهارم در هنگام شکار دچار حادثه شد و درگذشت. وی را در [[سن‌دنی]] به خاک سپردند. پس از وی [[لوئی دهم]] به پادشاهی رسید.▼
▲فیلیپ چهارم به دلیل تعارضاتش با پاپ‌ها مشهور است. در زمان پاپ [[بونیفاس هشتم]] (Boniface VIII) او برای روحانیان نیز وضع مالیات کرد که این امر اعتراض شدید پاپ را برانگیخت. پاپ طی فرمانی روحانیان را از پرداخت مالیات به حکومتی [[سکولاریسم|این‌جهانی]] منع کرد و در تلافی آن فیلیپ نیز خروج سکه از فرانسه را ممنوع کرد و بدین ترتیب پاپ از عواید فرانسه محروم شد. مدتی بعد سربازان فیلیپ پاپ بونیفاس را حبس کردند و در سال ۱۳۰۵ فیلیپ یکی از هوادارانش بنام [[پاپ کلمنت پنجم|کلمنت پنجم]] را در مقام پاپی پذیرفت و او را وادار کرد در شهر [[آوینیون]] فرانسه و تحت انقیاد و نظارت وی «فیلیپ» زندگی کند. وی به دلیل نیاز به پول برای جنگ با [[فلاندری‌ها]] و انگلیسی‌ها چشم طمع به دارایی‌های [[شوالیه‌های معبد]] دوخت و استاد اعظم، ژاک دو موله {{به فرانسوی|Jacques de Molay}} از شوالیه‌های معبد را دستگیر کرد و پاپ را در فشار گذاشت تا آنها را سرکوب کند.
▲[[جنگ مهمیزهای زرین]] در نزدیکی کورتره که سپاهی در برگیرنده دوهزار و پانصد شهسوار و شوالیه و چهار هزار سرباز پیاده که برای سرکوبی شورش [[فلاندرها]] گسیل شده بود به شکست انجامید و پادشاه را بسیار شرمنده کرد. این سرشکستگی سپاهی که در جنگ‌های صلیبی همراهی داشت می‌توانست به کافر خواندن شاه بینجامد، ولی فیلیپ از نفوذش بر پاپ کلمنت پنجم در این مورد سود برد. چندی پس از آن هم شوالیه‌ها را بازداشت و دچار دادگاه‌های مذهبی کرد. سرنوشت دارایی‌ها و اندوخته‌های شهسوارانی که در [[جنگ‌های صلیبی]] پیکار کردند نیز در هاله‌ای از ابهام است، گویا دسته‌ای از اینان در روزگار فیلیپ که می‌خواسته داراییهایشان رابه دست بیاورد از دست وی گریخته و خود را به [[اسکاتلند]] رسانده‌اند. واپسین شهسوار نامی جنگ‌های صلیبی [[ژاک دوموله]] نام داشت که وی را در [[پاریس]] به چوبی بستند و به آتش کشیدند. تاریخ نگاران گفته‌اند که او در میان گدازه‌های آتش [[پاپ]] و فیلیپ چهارم را نفرین کرده و آنها را تا یک سال دیگر به پیش خداوند فراخوانده بود. گویا یک سال پس از آن نیز فیلیپ و پاپ کلمنت پنجم مردند.
== منابع ==
| |||