فلسفه شادی: تفاوت میان نسخه‌ها

=== کلبیون ===

[[آنتیستنس|آنتیستن]] که معمولا به عنوان به وجودآورنده‌ی مکتب کلبیون در نظر گرفته می‌شود، یک زندگی رهبانی را که بر پایه‌ی فضیلت است توصیه می‌کرده است. [[گزنفون|زنوفون]] شهادت می‌دهد که آنتیستن خوشی‌ای را که از روح شخص به بیرون می‌پرد را ستایش می‌کرده است<ref>Xenophon, Symposium, iv. 41.</ref> و [[دیوجنس لتریوس]] می‌گوید که آنیستن را دیده بودند در حالی که می‌گفت: «من ترجیح می‌دهم دیوانه شوم تا اینکه لذتی را تجربه کنم»<ref>[[Diogenes Laërtius]], ''[[Lives and Opinions of Eminent Philosophers]]'', vi. 3</ref>. او بر این باور بود که فضیلت به تنهایی برای اینکه شادی را تضمین کند کافی است، فقط لازم است که شخص از اراده و قدرت سقراط برخوردار باشد. او به همراه تمام دیگر فلاسفه‌ي کلبی مسلک، تمام مفاهیم رسمی شادی از قبیل ثروت، شهرت و قدرت را نفی کرده‌اند تا بتوانند زندگی با فضیلتی را دنبال کنند و در نتیجه‌ی آن شاد زندگی کنند. بنابراین شادی می‌تواند با تمرین‌ زیاد (askesis) و با زندگی‌ای که برای انسان طبیعی است بدست آید، تمام امیال معمول زمان را نادیده گرفتند و زندگی رهبانی را اختیار کردند<ref>''Cynics'' – ''The Internet Encyclopedia of Philosophy''</ref>.

 

== منابع ==