'''[[W:ولریسم|ولریسم]]''' ''(Wellerism)''، به‌نامهایبه‌نام‌های: امثال نقل قولینقل‌قولی - مثالی - طنزی - توجیهی - تـَعَرُضی و کنایه‌ای خوانده می‌شوند. این امثال، همگی تحت نام ''ولریسم'' معروفند.
==وجه تسمیه==
''ساموئل ولر''{{نشانه|SamuelWeller}} نام یکی از قهرمانان کتاب ''پیک ویکر''{{نشانه|Pickwicker}} اثر نویسنده انگلیسی، [[چارلز دیکنزدیکنس]]{{نشانه|CharlesDickens}} می‌باشد. آقای ولر ضمن به‌کار بردن [[امثال و حکم]] در هر موقعیتی که ایجاب نماید، تعلیقاتی نیز بر آن می‌افزاید.
[[چارلز دیکنز]] جوان (۲۵ ساله)، در تاریخ ( [[W:۱۸۳۷ (میلادی)|۱۸۳۷ میلادی]]) با نوشتن این کتاب، شاخه‌ای از امثال و حکم را ابداع نمود. این نوع امثال بدون تغییر در ساختار آنآن، بیانبه‌زبان آورده شده و سپس اضافاتی بر آن الصاق می‌گردد. این اضافات دارای خصلت تأیید کننده یا توضیحی، یا دفاعی بوده و یا اینکه محتوای مَثـَل را مورد تردید قرار می‌دهد.
==پراکندگی جغرافیایی ولریسم==
مرکز ثقل [[جغرافیا|جغرافیائی]] «ولریسم» جنوب [[آلمان]]، اطراف رودخانه [[راین]]، کشور [[هلند]]، کشورهای [[اسکاندیناوی]]، [[انگلستان]] و [[آسیای صغیر]] می‌باشداست. این نوع [[ضرب‌المثل]] در [[اروپا]] وسعت یافته، به‌خصوص روزنامه‌ها و نشریات مختلف در رواج آن مؤثر می‌باشندهستند. دلیل رشد ولریسم و محبوبیت آن احتمالأ جنبه طنز و هزل آن است. در جوامعی که هنوز [[سانسور]] نشریات و مقالات سیاسی-اجتماعی در دستور کار قرار دارد، استفاده از ولریسم مَفـَری مناسب برای گذر از تور سانسورچی‌ها می‌باشداست.
قابل توجه، اینکه بازیگران ولریسم همان چهره‌های آشنا در [[ادبیات]] مردمی هستند، مانند: کشیش،[[کشیش]]، راهبه،[[راهبه]]، روستائی،[[روستائی]]، فقیه،[[فقیه]]، حاکم،[[حاکم]]، ابلیس،[[ابلیس]]، [[ملانصرالدین]]، [[بهلول]] و [[اویلنشپیگل]]{{نشانه|Eulenspiegel}}. برحسب شرایط از حیوانات نیز نام می‌برند. مثال:
* «''اول بچش بعد بگو بی نمک است! کشیش به راهبه گفت.''»
:بخش اول جملهجملهٔ فوق یک اصطلاح ضرب‌المثلی است که با افزودن بخش دوم در پی آن، به‌طنز تبدیل شده‌است.
در '''ولریسم''' گاهی اوقات از نام حیوانات هم استفاده می‌شود.
