در جولای ۲۰۰۸،[[۲۰۰۸]]، مصاحبه‌های ریچارد پویندر (به انگلیسی: Richard Poynder) توجهات را به این نکته معطوف کرد که شرایطی ایجاد شده‌است که در آن ناشرین جدید می‌توانند از فرصت‌های آن بهره سوء ببرند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://poynder.blogspot.de/2008/11/open-access-interviews-dove-medical.html|عنوان=The Open Access Interviews: Dove Medical Press|بازبینی=2017-08-14}}</ref> نگرانی‌ها دربارهٔ هرزنامه‌های ارسالی از طرف برخی ناشرین و مجلات متن باز منجر شد که ناشرین متن باز در سال [[۲۰۰۸]] اقدام به تأسیس انجمن ناشرین علمی متن باز نمایند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://gunther-eysenbach.blogspot.de/2008/03/black-sheep-among-open-access-journals.html|عنوان=Black sheep among Open Access Journals and Publishers|بازبینی=2017-08-14}}</ref> در یک اتفاق دیگر در سال ۲۰۰۹، کشف شد که یک مجله علمی مقالاتی را دوباره چاپ کرده که قبلاً در جاهای دیگر چاپ شده بود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.improbable.com/2009/12/22/strangest-academic-journals/|عنوان=Improbable Research " Blog Archive|بازبینی=2017-08-14}}</ref> این مسئله بعد از آن در مجله نیچر نیز درج گردید.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=Sanderson, Katharine|کد زبان=en|تاریخ=2010-01-13|وبگاه=http://www.nature.com|نشانی=http://www.nature.com/news/2010/100113/full/463148a.html|عنوان=Two new journals copy the old}}</ref> در سال ۲۰۱۰ یک دانش‌آموخته دانشگاه کرنل (به انگلیسی: Cornell University) به نام فیل دیویث (به انگلیسی: Phil Davis) یک مقاله که شامل یکسری حروف بی‌معنی ساخته شده با کامپیوتر بود را برای یک مجله ارسال کرد و در کمال تعجب آن مجله برای چاپ آن مقاله به وی پذیرش داد که البته این مقاله بعداً توسط نویسنده بیرون کشیده شد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=Paul Basken|کد زبان=en|تاریخ=June 10, 2009|وبگاه=The Chronicle of Higher Education|نشانی=http://www.chronicle.com/article/Open-Access-Publisher-Appears/47717|عنوان=Open-Access Publisher Appears to Have Accepted Fake Paper From Bogus Center}}</ref>
