ره آورد (فصلنامه): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۲ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0.8
خط ۳۰:
پس از درگذشت حسن شهباز، به درخواست وی، همسرش، «شعله شمسِ شهباز»، مدیریت و سپس سردبیری ره آورد را به دست گرفت و با همکاری [[احسان یارشاطر|احسان یار شاطر]] و [[عبدالحمید اشراق]] به عنوان مشاور فرهنگی و علمی، و همکاری شورای ویراستاران و دعوت از نویسندگان، شاعران، و طراحان تازه‌نفس، در کنار نویسندگان قدیمی و پیش‌کسوت این نشریه (درون و برون مرزی) و چهره‌هایی مانند [[تورج دریایی]]، [[فضل‌الله رضا]]، [[جلال خالقی مطلق]]، [[محمدعلی همایون کاتوزیان|همایون کاتوزیان]]، [[ایرج پزشک‌زاد|ایرج پزشکزاد]]، [[عبدالرضا انصاری]]، [[سیروس آموزگار]]، [[محمد توکلی طرقی]]، [[نسرین رحیمیه]] و مجید مجیدی کوشید با دمیدن نفس تازه ای در «فصلنامه ره آورد» به انتشار آن ادامه دهد.<ref>https://www.radiofarda.com/a/25713612.html</ref> [[مهدی سررشته داری]] و [[ماندانا زندیان]] سردبیری نشریه را بر عهده دارند.
 
در دوره جدید با هدف جلب جوانان ایرانی مشتاق به دانستن دربارهٔ ایران، بخش انگلیسی به این فصلنامه افزوده شد و در کنار نسخه چاپی نسخه دیجیتال (ebook) نیز ارائه گردید.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.javanan.com/2019-01-05-23-56-05 |عنوان=نسخه آرشیو شده |بازبینی=11 آوریل 2019 |archive-date=11 آوریل 2019 |archive-url=https://web.archive.org/web/20190411211148/http://www.javanan.com/2019-01-05-23-56-05 }}</ref> از تغییرات فصلنامه افزودن شدن بخش‌های جدیدی مانند «تندباد حوادث و تفحصی در آینده ایران» (نقل رخدادهای روز ایران به صورتی بی طرفانه و بدون هرگونه غرض ورزی در قالب مقالات تحقیقی و تحلیلی) و «بازتاب واژه ای و هنری احساس» (به جای بخش «شعر») و بخش «دانش و فناوری» برای آگاهی از تازه‌ترین تحولات علمی و پزشکی جهان بدان بوده‌است.<ref>https://ir.voanews.com/a/rahavardpublicationinterview-2011-4-7-119453589/150655.html</ref>
 
یکی از کارهای مهم این نشریه گردآوری خاطرات چهره‌ها بوده‌است و در این باره ماندانا زندیان، مصاحبه گر خاطرات احسان یارشاطر و [[ایرج گرگین]]، در سی و پنجمین سالگرد انتشار ره آورد می‌آورد: «از کارهایی که من موفق به انجامش شدم و خیلی دلم می‌خواست انجامشان بدهم، ثبت روایت زندگی ایرج گرگین و احسان یارشاطر بود که هر دو واقعاً به دست خانم شمس شروع شد. در مورد آقای گرگین که خانم شمس با آقای گرگین صحبت کردند و خواستند که با ره آورد این همکاری را کنند و خاطرات یا روایت زندگی حرفه ای شان در ره آورد ثبت شود… با پیگیری‌هایی که انجام شد، در سه سال و هفت شماره ره آورد مصاحبه‌هایی درآوردیم که روایت ایرج گرگین از رادیو و تلویزیون در ایران بود و این مرکز و هسته تنها اثر مکتوبی شد که از ایرج گرگین به جا ماند، کتابی به نام «[[امید و آزادی]]» که زندگینامه حرفه ای شان بود.»<ref>https://books.google.com/books?id=VwbxAgAAQBAJ&pg=PT126&lpg=PT126&dq=امید+و+آرزو+ایرج+گرگین&source=bl&ots=HlFoiumGBY&sig=ACfU3U1SN6HSn4LgMbbCrwESmArZSYOPHA&hl=en&sa=X&ved=2ahUKEwjfnZiOnsnhAhXPzlkKHRRxCWAQ6AEwBnoECAgQAQ#v=onepage&q=امید%20و%20آرزو%20ایرج%20گرگین&f=false</ref><ref>https://www.youtube.com/watch?v=anLyVuQ1pkU</ref>
خط ۴۱:
[[ایرج پزشک‌زاد|ایرج پزشکزاد]]، نویسنده نامی طنز و خالق کتاب [[دایی‌جان ناپلئون (رمان)|دایی جان ناپلئون]] دربارهٔ مجله می‌گوید:
 
«پس از فوت شهباز در مجلسی در پاریس عده ای روزنامه‌نگار و اهل قلم جمع بودند… بعد یکی یکی شروع کردند به نظر دادن. نظر همه‌شان این بود که کار حسن شهباز کار کوچکی نبود. در این دورانی که میلیون‌ها ایرانی از مملکت خارج شدند همه هم باسواد، همه هم می‌توانند یک نان شبی داشته باشند ولی هر خرجی پیش بیاید می‌کنند غیر از این که نشریه ای بخرند ـ الآن روزنامه کیهان لندن را به همدیگر قرض می‌دهند به جای این که با خرید آن کمکی از این جهت بکنند ـ در یک چنین محیطی، حسن شهباز واقعاً شاهکاری کرد که توانست یک مجله‌ای را به این صورت منتشر کند، آن‌هم چی؟ مجله‌ای که واقعاً لازم و ضروری بود.»<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.javanan.com/2019-01-05-23-56-05 |عنوان=نسخه آرشیو شده |بازبینی=11 آوریل 2019 |archive-date=11 آوریل 2019 |archive-url=https://web.archive.org/web/20190411211148/http://www.javanan.com/2019-01-05-23-56-05 }}</ref>
 
«شهرت و دستاوردهای این نشریه به کوشش‌های تمامی ناپذیر شهباز»<ref>حسین زاهدی، «من و ره آورد»، فصلنامه ره آورد، شماره ۷۰، ص ۳۴</ref> و «تعهد او به میراث زبان فارسی»<ref>احمد مهدوی دامغانی، «حسن شهباز و ره آوردش»، فصلنامه ره آورد، شماره ۷۰، ص ۶۷</ref> «به دلیل نقش مؤثر آن در زبان ئ فرهنگ فارسی در برون مرز همواره تحسین شده‌است»<ref>احسان یارشاطر، «شهباز و همت او»، فصلنامه ره آورد، شماره ۷۰، ص ۷۰</ref> که «در میان ایرانیان در غربت روحیه غرور را زنده نگاه می‌دارد.»<ref>هما سرشار، «تولدی دیگر در جامعه میزبان»، فصلنامه ره آورد، شماره ۷۰، ص ۳۹</ref>