فلسفه شادی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←امام محمد غزالی: قسمتی از غرالی اضافه شد. |
←قرون وسطی: قسمت غزالی تکمیل شد. |
||
خط ۵۴:
=== امام محمد غزالی ===
غزالی الهیاتشناس ایرانی جهان اسلام، فقیه، فیلسوف و عارف بود<ref>"Ghazali, al-". ''The Columbia Encyclopedia''. Retrieved 17 December 2012.</ref>. او کتاب کیمیای سعادت را در اواخر عمر خود نوشت. در این اثر، او به اهمیت پیروی از احکام اسلام، کارهایی که باعث رستگاری میشوند و پرهیز از گناه اشاره میکند<ref>Böwering, Gerhard (1995). "Review of The Alchemy of Happiness, Abû Hâmid Muḥammad al-Ghazzâlî". ''Journal of Near Eastern Studies''. '''54''' (3): 227–228. [[Doi (identifier)|doi]]:10.1086/373761. [[JSTOR (identifier)|JSTOR]] 546305.</ref>. او بر این باور است که تنها با استفاده از عقل خداداد است که شخص میتواند روح خود را از دنیا به برهاند و وقف خدا کند که شادی واقعی است<ref>Bodman, Herbert L. (1993). "Review of The Alchemy of Happiness". ''Journal of World History''. '''4'''(2): 336–338. [[JSTOR (identifier)|JSTOR]] 20078571.</ref>.
از نظر غزالی شادی بر پایهي چهار رکن است: خودشناسی، خداشناسی، شناخت حاق واقع دنیا و شناخت حاق واقع عقبی.
== منابع ==
{{پانویس}}
|