تفتیش عقاید: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Aliasgharezati (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
Mansoori66 (بحث | مشارکت‌ها)
اضافه کردن اصل منع تفتیش عقاید در حقوق اساسی جمهوری اسلامی
خط ۳۷:
 
== تفتیش عقائد در ایران ==
در قانون اساسی مشروطه و متمم قانون اساسی، تفتیش عقیده به سکوت برگزار شده و حکمی راجع به آن بیان نشده بود. در اصل بیست‌وسوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ممنوعیت تفتیتش عقیده و تعرض به افراد یا مؤاخذهٔ ایشان به خاطر صرف داشتن یک عقیده ممنوع اعلام شد.
 
طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی در ایران مذهب رسمی کشور، شیعه دوازده امامی است و سایر مذاهب دارای حقوق و امتیازاتی به مراتب کمتر از شیعیان هستند. مذهب بهایی به رسمیت شناخته نمی‌شود و بهایی بودن جرم محسوب می‌شود و بهاییان نمی‌توانند از حقوق اجتماعی برخوردار باشند. اهل سنت در ایران اگر چه به رسمیت شناخته می‌شوند اما اجازه ساختن عبادتگاه و تبلیغات مذهبی و انجام مناسک دینی را در شهرهای بزرگ ندارند(البته مساجد مخصوص سنی ها به نسبت شیعیان:سنیان هر ۵۰۰ نفر ۱ مسجد و شیعیان هر ۱۰۰۰ نفر شیعه ۱ مسجد دارد. یهودیان در ایران نیز از انجام مناسک دینی و داشتن کنیسه، منع می‌شوند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://fa.wikisource.org/wiki/قانون_اساسی_جمهوری_اسلامی_ایران#اصل_بیست_و_چهارم|عنوان=ویکی‌نبشته، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران}}</ref>