بندرگز: تفاوت میان نسخه‌ها

 

قصبه ی کناره ، بعد ها در دوره [[کریم خان زند]] به علت ارتباط با روسیه تزاری که در شمال وجود داشت مورد توجه قرار می گیرد و با مهاجرت عده ای از اهالی روستاهای اطراف به این ناحیه، بر تعداد خانه ها و دکان های چوبی اضافه شد. در حدود سال های 1200 شمسی، مردم گز ( انزان) که از گذشته های دور برای ماهیگیری پس از طی چهار کیلومتر راه به ساحل این دریا می آمدند، برای همیشه در این منطقه ساکن شدند تا هسته ی اولیه شهر بندر گز را بنیان بگذارند. تا یک دهه ی بعد یعنی حدود 1210 شمسی با احداث تاسیسات مبتدی بندری و کشتیرانی از رونق زیادی برخوردار شود و به صورت بندری فعال در بیاید. به همین دلیل نام آن از دو بخش بندر + گز نامیده شد. رویش درختچه های گز در مناطق ساحلی آن ظاهرا یکی از دلایل نام گذاری این بندر می باشد.

بندرگز ( بندر جز ) از دوران قاجار با ایجاد یک تجارتخانه ( انبار بزرگ کالا ) توسط روس ها در زمان [[محمد شاه]] ( 1236 ه.ق) قطب مهم اقتصادی – تجاری منطقه [[استراباد]] محسوب می شد. مدتی بعد در اوایل حکومت [[ناصرالدین شاه]] با احداث یک اسکله چوبی و عامل شعبه بانک استقراضی روس این بندر ای یک سو یه استراباد، دامغان، شاهرود، مازندران، و تهران و از سوی دیگر با چرکن، بادکوبه و هشترخان روسیه در تماس تجاری بود. از همین تاریخ مهاجرت از شهرهای روسیه به سوی بندرگز آغاز گردید که ارامنه بیشترین تعداد مهاجرین را تشکیل می دادند. این گروه مدت ها بعد صاحب بسیاری از از املاک و مغازه ها گردیدند و سال ها نبض و محور اصلی اقتصاد تجاری منطقه را در دست داشتند. قدرت اقتصادی و تراکم جمعیت آن ها باعث نفوذشان در این ناحیه شد ؛ چنان که یکی از ارامنه در اوایل حکومت رضا شاه ( 1305 ش) به نمایندگی مجلس مردم این منطقه انتخاب گردید.