نشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

تا حدود قرن هیجده و نوزدهم بیشتر خانه‌ها و ساختمان‌ها شماره‌گذاری نشده بودند.<ref name=mask>{{cite news|author=Deirdre Mask|date=2018-10-19|title=Where the Streets Have No Names, the People Have No Vote|url=https://www.nytimes.com/2018/10/19/opinion/sunday/north-dakota-addresses-voting-id.html}}</ref> نام و شماره‌گذاری خیابان‌ها در [[عصر روشن‌گری]]، به عنوان بخشی از تلاش‌ها برای سرشماری و سربازگیری نظامی آغاز شد، مانند قلمرو ماری ترز در اواسط قرن ۱۸ و در مناطقی مانند محدودهٔ تحت حاکمیت [[ماریا ترزا، اتریش|ماریا ترزا]] آغاز شد.<ref name=mask/> شماره‌گذاری به همه اجازه داد تا به‌طور از سامانه پست بهره بگیرند، چرا که این سیستم در قرن ۱۸ و ۱۹ به کاربرد گسترده‌ای دست یافت.<ref name=mask/> آدرس‌دهی جامع تمام سازه‌ها هنوز هم حتی در کشورهای توسعه‌یافته به‌طور کامل اتفاق نیفتاده است. به عنوان مثال، [[ملت ناواهو]] در ایالات‌متحده تا سال ۲۰۱۵ همچنان در حال اختصاص دادن نشانی‌های روستایی بوده‌است<ref>https://www.npr.org/2015/11/02/452824825/navigating-navajo-nation-soon-to-be-easier-for-amazon-ambulances</ref><ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.nndcd.org/rural-addressing.aspx |عنوان=نسخه آرشیو شده |بازبینی=2 مه 2019 |archive-date=2 مه 2019 |archive-url=https://web.archive.org/web/20190502055521/http://www.nndcd.org/rural-addressing.aspx }}</ref> و از سوی دیگر کمبود یا نبود نشانی‌ها می‌تواند سبب محرومیت از حق رای‌دهی در [[ایالات متحده]] شود.<ref name=mask/><ref>https://www.supremecourt.gov/opinions/18pdf/18a335_l647.pdf</ref> در بسیاری از شهرهای [[آسیا]]، بیشتر خیابان‌های کوچک هرگز نام گذاری نشده‌اند، و این مسئله در بسیاری از مناطق [[ژاپن]] همچنان وجود دارد. یک سوم خانه‌ها در ایرلند تا زمان معرفی [[ایرکد]] در سال ۲۰۱۴، فاقد شماره‌های منحصر به فرد و اختصاصی بودند.{{citation needed|date=October 2018}}