پرده بکارت: تفاوت میان نسخه‌ها

Name = پرده مهبلواژن |

'''پردهٔ مهبلواژن'''، '''پردهٔ بکارت''' یا '''زه‌چین''' بافت نازکی است از جنس مخاطی مشابه با دیواره واژن که در اکثر زنان ورودی [[مهبلواژن]] را به صورت ناقص می‌پوشاند. این پرده در بخش خارجی [[دستگاه تناسلی زنان]] قرار دارد و در دهانه مهبلواژن واقع شده است.<ref name="pezeshkan.org">{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی = http://www.pezeshkan.org/?p=13579 |عنوان = برخی فعالیت‌ها می‌تواند سبب آسیب و پارگی برگشت‌ناپذیر پرده بکارت شود |ناشر = www.pezeshkan.org |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۰۹/۱۰/۲۰۱۱ |archiveurl = https://web.archive.org/web/20110709035006/http://www.pezeshkan.org/?p=13579 |archivedate = ۹ ژوئیه ۲۰۱۱ |dead-url = yes}}</ref>

پیدایش این پرده بر اثر تکامل جداگانه دستگاه تناسلی داخلی (مثل مهبلواژن) و دستگاه تناسلی خارجی (لبه‌های فرج) جنین در دوران بارداری است. مهبلواژن [[جنین]] در مراحل اولیه رشد به شکل یک بند توپر در داخل بدن است و راهی به بیرون ندارد. این بند به مرور تو خالی شده و به شکل لوله‌مانندی در می‌آید اما کماکان در داخل بدن قرار داشته و به پوست ختم می‌شود. در این مرحله پوست موجود در مقابل مهبلواژن به تدریج مضمحل شده و ورودی مهبلواژن را تشکیل می‌دهد. پوستی که پیشتر در محل ورودی مهبلواژن قرار داشته‌است جذب دیواره لوله مهبلیواژنی می‌شود اما در این روند لایه نازکی از آن در نزدیکی ورودی مهبلواژن باقی می‌ماند و عضوی پرده‌مانند را تشکیل می‌دهد.<ref name="scarleteen.com">[http://www.scarleteen.com/article/politics/20_questions_about_virginity_scarleteen_interviews_hanne_blank 20 Questions About Virginity: Scarleteen Interviews Hanne Blank] Scarletenn</ref>

تا پیش از کشف پرده مهبلیواژنی دلیل درد و خونریزی بیشتر زنان در نخستین [[آمیزش جنسی]] ناشناخته بود و فرضیات اشتباهی در این مورد مطرح شده بود. برای مثال یکی از پزشکان [[سده‌های میانه]] تصور می‌کرد یک غده گوشتی چسبیده به دیواره مهبلواژن وجود دارد که در آمیزش جنسی از جا کنده می‌شود یا پزشک دیگری معتقد بود پنج [[رگ]] در لبه واژن قرار دارند که در جریان آمیزش پاره می‌شوند. [[ابن سینا]] نخستین پزشکی بود که پاسخ درستی به این معما ارائه داد و دلیل آن را وجود یک لایه یا برآمدگی پوستی در ورودی واژن دانست که با آمیزش جنسی آسیب دیده و موجب درد و خون‌ریزی می‌شوند. [[آندرئاس وسالیوس]] کالبدشناس فلمی در سال ۱۵۴۴ نخستین شخصی شد که به‌طور عملی و از طریق تشریح بدن وجود این تکه پوست کوچک را ثابت کرد. توضیح ابن سینا در مورد علت این درد و خونریزی درست بود اما وی در این مورد که خفت‌وخیز قطعاً باعث آسیب به این پرده می‌شود، اشتباه می‌کرد. هرچند گاهی اوقات، این پرده در جریان دخول صدمه می‌بیند اما همیشه این‌طور نیست و حتی در صورت صدمه دیدن هم ممکن است دردناک و همراه با خونریزی نباشد. در هرحال این موضوع، موجب شهرت این پرده و گره خوردن آن با مفهوم «[[بکارت]]» شده و آن را به پردهٔ بکارت معروف کرده‌است. پیدایش مفهوم بکارت به اعتقاد مردم‌شناسان در عصر نوسنگی و همزمان با [[اهلی]]‌سازی جانداران (حدود ۱۰ هزار سال پیش) بوده‌است.<ref name="scarleteen.com"/>

پرده، مهبلواژن شکل ثابتی ندارد و در افراد مختلف، اشکال متفاوتی دارد. اما نبود آن فقط در ۰٫۰۳٪ زنان اتفاق می‌افتد. در این افراد مرحله شکل‌گیری ورودی مهبلواژن بیش از حد معمول پیشرفت کرده و بافت باقی‌مانده در ورودی واژن به قدری کوچک شده که قابل مشاهده به عنوان یک پرده نیست.<ref name="scarleteen.com"/>

برخی پرده مهبلواژن را موجب حفظ دستگاه تناسلی از بیماری‌های عفونی در دوره جنینی می‌دانند. عده‌ای نیز پردهٔ مهبلواژن را عضوی در حال تحلیل رفتن می‌دانند (مانند [[آپاندیس]] و انگشت کوچک پا). در برخی جانوران مانند [[اسب]]، وجود پرده مانع از بیرون ریختن [[منی]] از [[مهبلواژن]] در هنگام [[جفت‌گیری]] می‌شود که در [[بقای اصلح|بقای نسل]] مؤثر است به نظر می‌رسد که پردهٔ بکارت نمونهٔ تحلیل‌رفتهٔ این عضو در [[انسان]] باشد اما دلیل زیست‌شناختی آن در انسان مشخص نیست.

== انواع پرده‌های مهبلواژن ==

[[پرونده:Hymen en.svg|250px|بندانگشتی|انواع پرده مهبلواژن]]

پرده‌های مهبلواژن شکلهای گوناگونی دارند که اصلی‌ترین آن‌ها بدین قرارند:

* حلقوی (قابل اتساع و غیرقابل اتساع)- در این نوع، پرده به شکل حلقه‌ای پیرامون ورودی مهبلواژن را پوشانده‌است. پرده حلقوی قابل اتساع با آمیزش جنسی پاره نمی‌شود.

* مُشَبَک - در این حالت پرده بکارت سراسر مدخل مهبلواژن را پوشانده ولی دارای چندین روزنه‌است.

پرده مهبلواژن ممکن است در موقعیت استاندارد از نظر عمق نباشد و حتی گاهی اوقات با دخول جنسی پس از مدت‌ها نیز پاره نشود. در مورد پرده حلقوی قابل اتساع، هم با وجود دخول جنسی، پوسته کماکان حفظ می‌شود.<ref name="انجمن درمانگران ایران"/>

در بسیاری از پستانداران که اعضای تناسلی مشابهی با انسان دارند پرده مهبلواژن وجود دارد. پستاندارانی مانند: شامپانزه، فیل، گوسفند، نهنگ، و اسب.<ref>{{Cite book|last=Blank |first=Hanne|authorlink=Hanne Blank|url=http://books.google.com/?id=shq1AAAAIAAJ&dq=Virgin:+The+Untouched+History&q=toothed+whales | title=Virgin: The Untouched History |year=2007|publisher=Bloomsbury Publishing |pages=23 |isbn=1-59691-010-0}}</ref><ref>{{Cite book|last=Blackledge |first=Catherine |authorlink= |coauthors= |title=The Story of V |year=2004 |publisher=Rutgers University Press |quote=Hymens, or vaginal closure membranes or vaginal constrictions, as they are often referred to, are found in a number of mammals, including llamas, … | url=http://books.google.com/?id=f2d-11Y_u3cC&pg=PP250&dq=guinea+pig+hymen |isbn=0-8135-3455-0}}</ref>

== عوامل مؤثر در پاره شدن پرده مهبلواژن ==

برخی فعالیت‌ها می‌تواند سبب آسیب و پارگی برگشت‌ناپذیر پرده مهبلواژن شود از جمله:

* ضربه‌های شدید در منطقهٔ مهبلواژن (مانند لگد خوردن)

* داخل کردن شیء خارجی به داخل مهبلواژن مانند انگشت.

* برخی نیز بطور مادرزادی پردهٔ مهبلواژن ندارند.

* عمل جنسی که همراه با ورود آلت جنسی به مهبلواژن باشد.