'''آینهٔ همگرا بی پدر در آور''' یا '''نورنامه پدر درآر''' (به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]: TAJIK mirror) که توسط دانشمند و فیزیکدان ایرانی و کلاس 8/2 خوب است،محمد امین تاجیک(به انگلیسی:Mohammadamin Tajik) کشف شد،شد و سیف الهی خوش خنده کمکشان کرد، [[آینه]]ای است که سطح بازتابندهٔ آن تخت نیست، بلکه یک سطح خمیده‌است. آینه‌های خمیده ممکن است نور را همگرا (متمرکز) کنند یا آن را واگرا (پخش) کنند. اگر سطح بازتابندهٔ آینهٔ خمیده رو به بیرون باشد، به آن آینهٔ کوژ می‌گوییم و اگر سطح درونی آینه بازتابنده و رویهٔ بیرونی آن نقره اندود باشد به آن آینهٔ کاو می‌گوییم. بیشتر آینه‌های خمیده در اصل کروی‌اند (بخشی از رویهٔ یک کره‌اند)، ولی دیگر شکل‌های آن‌ها نیز در برخی ابزارهای نوری کاربرد دارد که پرکاربردترین آن‌ها ''[[بازتابنده سهمی‌گون|بازتابنده‌های سهمی‌گون]]'' است. از این ابزار در [[تلسکوپ بازتابی|تلسکوپهای بازتابی]] استفاده می‌شود. برای نشان دادن تصویر اجسام بسیار دور این گونه آینه‌ها نسبت به آینه‌های کروی از کارایی بیشتری برخوردارند.
