فدائیان اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

نواب پس از برگشت در سال [[۱۳۲۳]] به همراه [[مهدی سراج انصاری]]، قاسم اسلامی و مهدی شریعتمداری [[جمعیت مبارزه با بی‌دینی]] را تشکیل داد<ref>کتاب سربداران بیدار- مجدالدین معلمی-ص23</ref><ref>http://tarikhirani.ir/fa/calendar/50/۲۷-دی-۱۳۳۴-رهبران-فدائیان-اسلام-اعدام-شدند</ref><ref>https://www.bbc.com/persian/iran/2012/03/120313_l44_islam_fadaiyan</ref> اما[[نواب صفوی]] به همراه عده ای از اعضای این گروه بحث و گفتگو را برای ترویج دین و نفی بی‌دینی کافی نمی‌دیدند و با توجه به بی‌نتیجه بودن تلاش آنان در گفتگو با کسروی و عدم توقف فعالیت‌هایش<ref>حسینیان، روح‌الله؛ نقش فدائیان اسلام در تاریخ معاصر ایران، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1384، صص 11-13</ref> و [[نواب صفوی]] از [[جمعیت مبارزه با بی‌دینی]] جدا شده و به همراه اعضای گروه [[جمعیت هواداران تشیع]] مجموعه [[فدائیان اسلام]] را با مشی مسلحانه بنیان نهادند.<ref>بهرامی، روح‌الله، فدائیان اسلام به روایت اسناد نخست‌وزیری، تهران، مرکز اسناد ریاست جمهوری، ۱۳۷۷ش، سند شماره ۲/ ۳۵۹.</ref><ref>میزبانی، مهناز، خاطرات شهید محمد واحدی، ص۴۳–۴۴، تدوین مهناز میزبانی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۱ش.</ref>

 

 

 

نواب صفوی و [[فدائیان اسلام]]از مخالفان [[جبهه ملی ایران]] و [[محمد مصدق]] بوده و به دلیل عدم اجرای قوانین اسلامی از سوی دولت مصدق با او رابطه خوبی نداشتند.

 

فدائیان اسلام خط مشی مسلحانه داشته و نواب در بهمن ۱۳۳۱ برای مقابله با مخالفان خود «کمیته مجازات» را زیر نظر [[عبدالحسین واحدی]] تشکیل داد.<ref>فصلنامهٔ دانشگاهی، اجتماعی، سیاسی و مذهبی [[شهر و اجتماع]]، شماره‌های ۴ و ۵، صص ۹ و ۱۰</ref>