شیردال: تفاوت میان نسخه‌ها

- D. BUYANER, On the etymology of Middle Persian bashkuch (winged monster), p. 19-30.</ref>) موجودی افسانه‌ای با تن [[شیر (گربه‌سان)|شیر]] و [[سر]] [[عقاب]] (دال) و [[گوش]] [[اسب]] است. [[تندیس|تندیس‌های]]‌های به شکل شیردال در [[معماری]] کاربرد زیادی دارند. واژه شیردال یک نام ساختگی و اختراع فرهنگستان ایران است که بجای [[هما (اسطوره)|پرنده هما]] استفاده شود.

شیردال از انگاره‌های مهم اندیشه و هنر خاور باستان به شماربه‌شمار می‌آید. به نظر می رسدمی‌رسد آغازین نمونه‌های این انگاره را [[مصریان باستان|مصریان]] ساخته‌اند و پس از آن مردمان میان‌رودان، [[ایلام]] و [[ایران]] باختری آن را بر دست‌سازهای [[هنر|هنری]] خویش نقش کرده‌اند. عقاب و شیر هرکدام دارای نیروی سحرآمیز و فرمانروای قلمرو خویشتن بودند. هنگامی که درهم آمیخته می‌شدند برای نیایشگاه‌ها به نگاهبانی شکست‌ناپذیر بدل می‌شدند که در هرکدام از فرهنگ‌های کهن نام و ویژگی متفاوتی داشت. <ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= طاهری|نشانی=https://jfava.ut.ac.ir/article_30063.html|نام= صدرالدین|کتاب= گوپت و شیردال در خاور باستان| ناشر= نشریه هنرهای زیبا، دوره ۱۷، شماره ۴، صفحهصفحهٔ ۱۳| سال=۱۳۹۱}}</ref>

شیردال‌ها در معماری ایلامی کاربرد داشتند و نمونه برجسته‌ای از آن در [[شوش]] پیدا شده‌است. روی کفل این شیردال نوشته‌ای است به خط میخی عیلامی از [[اونتاش گال]] که آن جانور را به [[اینشوشیناک]] خدای خدایان ایلام([[عیلام]]) هدیه کرده‌است. این شیردال که بدست بانو [[گیرشمن]] بازسازی شده‌است در قلعه شوش نگهداری می‌شود.

علت وجود سر عقاب و بدن شیر این است که شیر پادشاه حیوانات و عقاب پادشاه پرندگان است.

* [[چمروش]]