هلیوم: تفاوت میان نسخه‌ها
| [نسخهٔ بررسی‌شده] | [نسخهٔ بررسی‌شده] |
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
آخرین تغییر متن رد شد (توسط Zseyedh) و برگردانده شد به نسخهٔ 31546017 توسط GodNey برچسب: واگردانی دستی |
برچسب‌ها: ویرایش کاربر تازه‌وارد در مقالهٔ خوب یا برگزیده ویرایشگر دیداری |
||
خط ۱۶:
[[پرونده:Clevite sample (35321726345).jpg|بندانگشتی|چپ|نمونه‌ای از کلویت که رمزی از آن برای تهیه اولین محصول هلیوم خالص، استفاده کرد.<ref name="Kirk">{{cite web|last1=Kirk|first1=Wendy L.|title=Cleveite [not Clevite] and helium|url=https://blogs.ucl.ac.uk/museums/2013/01/11/cleveite-and-helium-not-clevite/|website=Museums & Collections Blog|publisher=University College London|accessdate=18 August 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20181018054313/http://blogs.ucl.ac.uk/museums/2013/01/11/cleveite-and-helium-not-clevite/|archive-date=18 October 2018|url-status=live}}</ref>]]
نخستین نشانهٔ هلیوم در ۱۸ اوت سال ۱۸۶۸ به صورت یک میلهٔ [[زرد]] رنگ در [[طول موج]] ۵۸۷٫۴۹ نانومتر در طیف‌سنجی [[فام‌سپهر]] خورشید دیده شد. این خط زرد رنگ را ستاره‌شناس فرانسوی [[ژول ژانسن]] در هنگام یک [[خورشیدگرفتگی]] کامل در [[گونتور]] [[راج انگلیس|هند]] شناسایی کرد.<ref name="frnch">{{Cite journal|title = French astronomers in India during the 17th – 19th centuries |journal = Journal of the British Astronomical Association|volume =101|issue = ۲|pages = 95–100|bibcode = 1991JBAA..101...95K|author = Kochhar, R. K.|year=1991}}</ref><ref name="nbb"/> نخست گمان برده شد که شاید این خط زرد، [[سدیم]] است. در ۲۰ اکتبر همان سال، ستاره‌شناس انگلیسی، [[نورمن لاکیر]] یک خط زرد رنگ در طیف‌سنجی نور خورشید پیدا کرد و چون این خط نزدیک به خط‌های شناخته شدهٔ D<sub>۱</sub> و D<sub>۲</sub> سدیم بود، آن را D<sub>۳</sub> [[خطوط فرانهوفر|خط‌های فرانهوفر]] نامید.<ref name="enc"/> او حدس زد که این خط باید توسط یک عنصر درون خورشید که در زمین ناشناخته‌است، پدید آمده باشد. لاکیر و شیمی‌دان انگلیسی [[ادوارد فرانکلند]] واژهٔ یونانی ''ایلیوس''<ref group="lower-alpha">ἥλιος</ref> (یا [[هلیوس]]) به معنی «خورشید» را برای این عنصر برگزیدند.<ref>{{Cite web|title=helium (n.) |date= |url=https://www.etymonline.com/word/helium |access-date= 27 August 2020 |archive-url=https://web.archive.org/web/20200827111128/https://www.etymonline.com/word/helium |archive-date=27 August 2020 |quote= 1868, coined from Greek hēlios "sun" (from PIE root *sawel- "the sun")}}</ref><ref>{{Cite journal |last=Thomson |first=William |date=August 3, 1871 |volume=4 |pages=261–278 [268] |doi=10.1038/004261a0 |title=Inaugural Address of Sir William Thomson |journal=Nature |url=https://books.google.com/books?id=IogCAAAAIAAJ&pg=PA268 |quote=Frankland and Lockyer find the yellow prominences to give a very decided bright line not far from D, but hitherto not identified with any terrestrial flame. It seems to indicate a new substance, which they propose to call Helium |bibcode=1871Natur...4..261. |issue=92 |pmc=2070380 |access-date=February 22, 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20161202011154/https://books.google.com/books?id=IogCAAAAIAAJ&pg=PA268 |archive-date=December 2, 2016 |url-status=live}}</ref>
در ۱۸۸۱، فیزیک‌دان ایتالیایی، [[لوئیجی پالمیری]]، هنگامی که خط‌های طیفی D<sub>۳</sub> [[گدازه]]های آتشفشان [[وزوو]] را پردازش می‌کرد توانست برای نخستین بار هلیوم را در زمین شناسایی کند.<ref>{{Cite book|title=Recent Advances in Physical and Inorganic Chemistry|author=Stewart, Alfred Walter|page=۲۰۱|url=http://books.google.com/?id=pIqhPFfDMXwC&pg=PA201|publisher=BiblioBazaar, LLC|year=۲۰۰۸|isbn=۰-۵۵۴-۸۰۵۱۳-۸}}</ref>
| |||