'''رضا شعبانی''' (متولد ۵ خرداد ۱۳۱۷ در [[صمغ‌آباد]]) پژوهشگر تاریخ و استاد [[دانشگاه شهید بهشتی]] از سال ۱۳۴۹ است. او در سال ۱۳۸۹ به عنوان [[چهره ماندگار]] تاریخ ایران انتخاب شد.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.bashgah.net/fa/category/show/64130 |title=درباره رضا شعبانی |accessdate=۱۷ اوت ۲۰۱۳ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130808012244/http://bashgah.net/fa/category/show/64130 |archivedate=۸ اوت ۲۰۱۳ |dead-url=yes }}</ref>
== زندگی ==
شعبانی دوره شش ساله ابتدایی را در روستای محل تولد خود و ده دنبلید سپری کرد و سپس برای ادامه تحصیل به تهران آمد. دوره متوسطه را در دبیرستان‌های قریب و مروی به پایان برد و در ادامه، در [[دانشسرای عالی تهران]] در رشته تاریخ و جغرافیا به تحصیل پرداخت و لیسانس گرفت. با انحلال دانشسراهای عشایری کشور در سال ۱۳۴۱، رضا شعبانی به اصفهان منتقل شد و در [[دانشگاه اصفهان]] به تدریس تاریخ تمدن و فرهنگ ایران پرداخت. در سال ۱۳۴۴، در امتحان فوق لیسانس تاریخ [[دانشگاه تهران]] شرکت کرد و پس از اخذ دانشنامه فوق لیسانس، در سال ۱۳۴۶ برای تحصیل در مقطع دکترای تخصصی تاریخ به فرانسه رفت و در [[دانشگاه سوربن]] به تحصیل پرداخت. پس از دریافت دکترای تخصصی به کشور بازگشت و به تدریس در دانشگاه اصفهان و دانشگاه ملی (شهید بهشتی) مشغول شد. شعبانی همچنین از دی‌ماه سال ۱۳۷۹ مدیریت گروه تاریخ تمدن در [[مرکز بین‌المللی گفتگوی تمدن‌ها]] و ریاست مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان در اسلام‌آباد را بر عهده داشت.
