رضا رادمنش: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴۹:
با این همه، رادمنش پس از خلاصی از زندان در شهریور ۱۳۲۰، هسته مرکزی [[حزب توده]] را پی‌ریزی کرد و از رهبران اولیه آن شد. وی مدّتی دبیر سازمان جوانان و [[دبیر تشکیلات حزب]] بود. در بهمن ماه ۱۳۲۷ پس از [[حادثه تیراندازی]] به شاه در دانشگاه تهران که به اعلام انحلال حزب توده از سوی محمّدرضا شاه منجر شد، مدّتی در تهران مخفی بود و بعد از این‌که در دادگاه نظامی، به‌طور غیابی به اعدام محکوم شد، به [[شوروی]] گریخت.
 
او دکترای فیزیک داشت و پس از این که در سال ۱۳۴۸ از دبیر اولی حزب کنار رفت، به کار در آکادمی علوم فیزیک [[جمهوری دموکراتیک آلمان]] پرداخت. هرچند این شغل را در ابتدا برای راضی نگه داشتن رادمنش به او داده بودند، ولی این پیرمرد لاهیجانیرادمنش با ذهن فعال اشفعالش که برای سیاست ساخته نشده نبود سریعاً مورد احترام همکارانش قرار گرفت و موفق شد چند رساله علمی در مجلات تخصصی آلمان شرقی منتشر کند.<ref name="bbc.co.uk">http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2012/02/120212_nk_toudeh_party_radmanesh_leader.shtml</ref> پسرش رامین نیز یک فیزیک‌دان درجه اول شد. او مانند پدرش در رشته فیزیک اتمی تحصیل کرد و با درجه ممتاز تحصیلاتش را به پایان رسانید و دکترایش را گذراند و در همان شعبه آکادمی جمهوری دموکراتیک آلمان در لایپزیک مشغول به کار شد. دخترش در رشته پزشکی تحصیل کرد و او هم با مادرش در لایپزیک زندگی می‌کرد.
 
پس از انقلاب اسلامی، دکتر رادمنش مانند [[ایرج اسکندری]] با سیاست‌های حزب توده و [[نورالدین کیانوری]] در همراهی با [[خط امام]] موافق نبود و حاضر نشد همراهی کند. کیانوری می‌ترسید عدم فعالیت رادمنش باعث رویگردانی رفقای قدیمی شود. به همین دلیل با کمک رفقای شوروی و آلمان شرقی به رادمنش فشار آوردند که برای روزنامه‌های حزب مقاله بنویسد. رادمنش این فشارها را پذیرفت، ولی هرگز از سیاست‌های کیانوری پشتیبانی نکرد و هیچ مطلبی برای [[نامه مردم]] ننوشت.<ref name="bbc.co.uk"/>
خط ۵۷:
وی پس از [[انقلاب ایران]] برای دیدار از خانواده، شهر و دوستان دانشگاهی خود به ایران مراجعت کرد و بعد از شش ماه اقامت در ایران مجدّداً به لایپزیک رفت و به کارهای دانشگاهی خود ادامه داد. دکتر رادمنش پس از [[یورش به حزب توده ایران]] و کشتار رهبران و کادرهای حزب، در جلسه [[پلنوم هجدهم کمیته مرکزی حزب توده ایران]] از سازمان دهندگان دوباره رهبری حزب توده ایران بود.<ref name="bbc.co.uk"/>
 
دکتر رادمنش سرانجام در ۲۴ بهمن ۱۳۶۲ در هفتاد و هشت سالگی در بیمارستان مخصوص سران احزاب کمونیست در برلین شرقی درگذشت و در گورستان لایپزیک به خاک سپرده شد.
 
== جستارهای وابسته ==