اکبر کمیجانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۷:
'''اکبر کمیجانی''' (متولد ۱۳۳۰ در شهرستان [[کمیجان]]) اقتصاددان مشهور ایرانی، [[رئیس کل بانک مرکزی ایران]]، مدیر ارشد بانکی و استاد تمام اقتصاد [[دانشگاه تهران]] است.
 
کمیجانی دانشجوی اقتصاددان معروف [[تئودور شولتز]] (برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال ۱۹۷۹ ) بوده است. او تحصیلات ابتدایی تا متوسطه را در شهرستان پدری خود به اتمام رساند و پس از اخذ مدرک دیپلم راهی [[دانشگاه تهران]] شد. کمیجانی با کسب مدرک کارشناسی خود موفق به اخذ بورسیه تحصیلی از کشور [[آمریکا]] گشت و در سال ۱۳۵۸ مدرک کارشناسی ارشد و در سال ۱۳۶۲ مدرک دکتری اقتصاد خود را با درجه عالی از [[دانشگاه ویسکانسین در میلواکی]] اخذ نمود. پس از اتمام تحصیل و علی‌رغم پیشنهاد همکاری در خارج از کشور به ایران بازگشت و از سال ۱۳۶۳ در دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد. ایشان از جمله صاحب‌نظران مطرح کشور در حوزه اقتصاد پول و اقتصاد کلان است که در بین اساتید اقتصاد نیز از اقبال عمومی بالایی برخوردار می‌باشد و به عنوان یک چهره شاخص علمی در حوزه اقتصاد شناخته می‌شود. در طی این سال‌ها ایشان استاد افرادی همچون [[فرهاد دژپسند]] وزیر فعلی اقتصاد، [[علی طیب نیا]] وزیر سابق اقتصاد، [[عبدالناصر همتی]] رئیس کل پیشین بانک مرکزی، [[فرهاد رهبر]] معاول اول محمود احمدی نژاد، [[الیاس نادران]] نماینده مجلس، [[محسن رضایی]] دبیر تشخیص مصلحت نظام، [[غلامرضا تاجگردون]] نماینده مجلس، [[هادی حق‌شناس]] نماینده مجاس، [[محسن رنانی]]، تیمور رحمانی، یدالله دادگر، عباس شاکری، محمد رضا منجذب، بهرام وهابی و بسیاری دیگر از اساتید اقتصاد بوده‌است که هم اکنون در دانشگاه‌های مختلف کشور اعم مشغول به تدریس می‌باشند و بسیاری از آن‌ها به مرتبه استاد تمامی نائل آمده‌اند. اکبر کمیجانی رابر می‌توانخلاف اقتصادعبدالناصر دانیهمتی برجستهکم‌گوست دانستو کهعلاقه‌ای علاقهبه چندانیحضور بهدر مصاحبهرسانه‌ها ندارد، نسبت گفت‌وگوهای او با رسانه‌ها و دوربینسال‌های مسوولیت‌های او موید آن است که کمیجانی به جای نداردپرگویی و سعیمصاحبه بربا اینرسانه‌های داردعمومی تاترجیح نظراتداده کارشناسیاست نظرات خود را در محافلنشریات تخصصی و مجلاتدر علمیقالب بهمقاله‌ها و یادداشت‌های علمی‌تر چاپبیان برساندکند. گفته می شود تسلیم نشدن در برابر تصمیمات غیر علمی باعث خروج کمیجانی از بانک مرکزی در دولت [[محمود احمدی نژاد]] شد. علی‌رغم بازنشستگی کمیجانی از بانک مرکزی در سال ۱۳۸۶، با روی کارآمدن دولت جدید، کمیجانی در آبان ماه سال ۱۳۹۲ و با حکم [[حسن روحانی]] به عنوان قائم مقام بانک مرکزی منصوب شد. به گفته بسیاری از کارشناسان، کمیجانی از صاحب نظران اصلی تیم اقتصادی دولت در ثبات اقتصادی کشور بین سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ بود. کمیجانی در ایام جنگ اقتصادی نیز طراح اصلی سیاست‌های پولی در کشور بود. قانون جدید چک و نیز حذف چهار صفر از پول ملی به منظور احترام به عرف جامعه از جمله برخی اقدامات کمیجانی است. از دیگر وظایف کمیجانی طی سال‌های اخیر، سامان دادن به نظام رتبه‌بندی و اعتبارسنجی در کشور می‌باشد. کمیجانی مخالف کاهش دستوری نرخ سود بانکی بود. ارائه گزارش آمار کسری حساب سرمایه تراز پرداخت‌های کشور از گزارش‌های مهمی بود که توسط کمیجانی در تابستان ۱۳۸۵ ارائه شد. بر اساس آن گزارش در سال ۱۳۸۴ خالص حساب سرمایه کشور دارای کسری معادل ۴۱۲ میلیون دلار بود. کمیجانی در سال ۱۳۸۴ [[نشان دانش]] درجه سه را از [[سید محمد خاتمی]] دریافت کرد و براساس اعلام معاون پژوهشی و فناوری پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) در آذر ماه ۱۳۹۵، به عنوان پژوهشگر برتر علوم انسانی کشور معرفی شد.<ref name="mahxm">{{یادکرد وب | عنوان=اعطای نشان دولتی درجه سوم دانش به آقای اکبر کمیجانی | وبگاه=مرکز پژوهشها | تاریخ=2021-05-15 | پیوند=http://rc.majlis.ir/fa/law/show/123312 | کد زبان=fa | تاریخ بازبینی=2021-06-01}}‏</ref>
عضویت در شورای بررسی‌های اقتصادی دولت [[هاشمی رفسنجانی]] در سال‌های ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۶، معاونت اقتصادی بانک مرکزی در سال‌های ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۶، عضویت در هیئت مدیره بانک خاورمیانه در سال‌های ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۲، قائم‌مقام بانک مرکزی از سال ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰، سرپرست پژوهشکده پول و بانک، عضویت در هیئت امنای پژوهشکده پول و بانک، دانشگاه اراک و دانشگاه علوم پزشکی اراک از جمله برخی از سوابق او است. ایشان همیچنین سردبیر دوفصلنامه مطالعات و سیاست‌های اقتصادی نیز می باشد.
دیدگاه اقتصادی اکبر کمیجانی ؛ قرابت با کینزین‌ها دارد. آنچه که از مقالات پژوهشی و علمی دکتر کمیجانی برمی آید این است که ایشان به اتخاذ سیاست های مالی از سوی سیاست گذار اعتقاد دارد. به گفته وی در شرایط کوتاه مدت و بلند مدت هر دو سیاست پولی و مالی اثر داشته و این دو سیاست را یکدیگر را تکمیل می کنند. همچنین ترکیب بهینه از سیاست های پولی و مالی می توانند انحرافات اقتصادی را به حداقل برساند و کشور را به رشد اقتصادی پایدار برساند. از همین رو می توان گفت کمیجانی به جریان اصلی علم اقتصاد یا اصطلاحا نئو کلاسیک ها تعلق ندارد. شاید بتوان گفت کمیجانی و به طور کلی کسانی که در بانک مرکزی فعالیت می کنند به مکتب کینزین ها نزدیکی بیشتری دارند.