سخنرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سخنرانی'''،<ref>{{یادکرد فرهنگستان | مصوب=سخنرانی | بیگانه=lecture, conférence (fr.) | بیگانه در فارسی= | حوزه=عمومی | دفتر=نخست | بخش=فارسی | سرواژه=سخنرانی}}</ref> '''درس-گفتار'''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ علوم انسانی|نام خانوادگی=آشوری|نام=داریوش|ناشر=[[نشر مرکز]]|سال=۱۳۹۵|شابک=۹۷۸-۹۶۴-۳۰۵-۸۶۵-۴|مکان=تهران|صفحات=۲۴۸|ویرایش=سوم|پیوند نویسنده=داریوش آشوری}}</ref> یا '''خطابه''' به عمل صحبت کردن یک فرد برای گروهی از [[مردم]] که [[مخاطب]] یا شنونده او هستند، با نیت خاصی مانند آگاهی بخشی، تحت تأثیر قرار دادن یا ایجاد برانگیختگی گفته می‌شود.سخنوری یا خطابه فنی است که به وسیله آن گوینده،شنونده را به سخن خود اقناع و بر منظور خویش ترغیب میکند.پس غرض از سخنوری همین دو نتیجه است که شنونده سخن گوینده را بپذیرد و بر منظور او برانگیخته شود.گوینده ای که این فن را به کار میبرد،خطیب و سخنور یا سخنران می نامند و سخنی را که این فن در آن به کار برده شود خطبه،خطابه،نطق و گفتار خوانند. سخنرانی عموماً به معنای ارتباط چهره به چهره با مخاطب بوده و در اغلب موارد برای اقناع مخاطبین انجام می‌شود. این مفهوم در [[زبان انگلیسی]] بسیار شبیه به مفهوم Presentation یا [[ارائه]] می‌باشد با این تفاوت که مفهوم اخیر بیشتر در مورد فعالیتهای تجاری به کار می‌رود. سخنران معمولاً مستقیماً برای مردم یا رسانه‌ها به صورت عمومی صحبت می‌کند و دیدگاه شخصی یا گروه خاصی را بیان می کند.

 

 

در کتاب منطق صوری تالیف دکتر محمد خوانساری در باب خطابه که یکی از صناعات پنجگانه در نظر گرفته میشود اینگونه مطرح میشود که خطابه عبارت از سخنی است که در برابر جمع برای اقناع و برانگیختن آنها ایراد میشود و فن خطابه صناعتی است که آیین و روش توفیق در اقناع را می آموزد.

* به فردی که در [[نماز جمعه]] به سخنرانی می‌پردازد، خطیب گفته می‌شود.

* سخنگویی که از سوی دولت مسئول بیان نظر هیئت دولت است را [[سخنگوی دولت]] می‌گویند

 

== جستارهای وابسته ==